မုိးေရထဲ..လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း

တစ္စက္ခ်င္း...တစ္ေပါက္ခ်င္း..
လိမ့္ဆင္း..ေၾကြသက္..တိမ္မ်က္ရည္မ်ား..
ခါးသက္ေပမယ့္..ေအးပါတယ္...။

''အပူသည္'' မုိ႔လား ..မသိ
ထိရွမိတဲ့မုိးေရစက္ကုိ ထီးမုိးလုိ႔မပစ္ပယ္ရက္ခဲ့..။

တစ္..စက္..ခ်င္း..မွမဟုတ္ဘူး..
အပူရုပ္ေပ်ာက္ေလာက္ေအာင္ ရြာသြန္းစမ္းပါေစ..
မုိးေရနဲ႔ေရာၿပီး ငုိရတဲ့ လူမသိ..သူမသိ အလြမ္းမ်ား..
ခံစားေနမိလုိ႔ပါကြယ္...။

ေ၀ဒနာအခမ္းအနားက မသားနားေပမယ့္
မုိးခါးေရနဲ႔ေရာၿပီး အလြမ္းဇာတ္ခင္းရတာ...
ကဗ်ာမဆန္သလုိ ျဖစ္ေနၿပီလား..
လြမ္းတာေတာင္ ကဗ်ာဆန္ဆန္လြမ္းခ်င္ေနသူအတြက္
မုိးစက္ေတြကပဲ မိတ္ေဆြရင္းျဖစ္လာတယ္..။

ရြာသာ ရြာပါကြယ္ ..မုိးရယ္..
တိတ္တခုိး ငုိေၾကြးေနသူရဲ့ မ်က္ရည္ေတြကုိေဆးေပးပါ
ဒဏ္ရာ သက္သာလိမ့္နဳိးနဲ႔
ပင္လယ္ပ်ဳိးမယ့္ မုိးသည္းထဲမွာ...ငုိ..
ဒီအလြမ္းမ်ဳိး ဘယ္သူ ''ခ်ဳိ'' ပါ့မလဲ

သင္းကြဲေတေလရဲ့ မုိးေရထဲလမ္းေလွ်ာက္မွဳဟာ
ရယ္စရာ..ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္..
တကယ္ရင္တြင္းက အျဖစ္ကုိမသိသူမ်ား..
ဟားခ်င္..ဟားေပါ့...မမွဳပါဘူး..
အရူးလုိ႔..ဆုိခ်င္ဆုိ..မၿပဳိလဲဘူး..
စိတ္ကူးတည့္ရာ..သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိဟစ္ရင္း
မ်က္ရည္ျမစ္ေတြစီဆင္းသြားစမ္းေပါ့
အလြမ္းေတြညွဳိးႏြမ္းမွာ စုိးေၾကာက္စိတ္နဲ႔
မုိးမတိတ္ဖုိ႔..တိတ္တိတ္ ဆုေျခြမိခဲ့
''မေသေသာ..အလြမ္း'' ေတြ စိမ္းလန္းေနဖုိ႔
မုိးေရထဲ မွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္း...
အလြမ္းပ်ဳိးခင္းေတြထြန္ယက္ေနမိဆဲပါပဲကြယ္.။

ရတုသစ္
(19.8.2012---8:43 PM)