Thursday, November 29, 2012

ယေန႔ ေရးျဖစ္ေသာ ကဗ်ာအေရးအသား . . . ပူသလား အိုက္သလား

( အြန္လိုင္းလင္းေရာင္ျခည္စကား၀ုိင္းမွပြင့္အန္က်လာတဲ့ကဗ်ာ)
 ျမင္လား . . . ျမင္းလား. . . ျမင့္လား
ျမင္းကုိျမင္ေတာ့ျမင့္ေနေအာင္ေမာ့ၾကည့္လုိက္ရပါေၾကာငး္
ဒါပဲ . . . အဲဒါပဲ . . .  ဒါေၾကာင့္မို႔ . . . ဒါေတြပါပဲ
ဒါေတြကို ဒါေၾကာင့္လုိ႕ထင္ေနေသးရင္
ဒါႀကီးက ဒါမ်ဳိးလိုက္ေနမွာ ဒါ သံသယပဲ
ျပန္မရပါဘူး လွန္ခ်လိုက္ပါ
ဒဏ္က်မယ္ ေသာကနဲ႔။
ေသာကအေမာမွာ
ေဟာသမွ်တရားနဲ႕နား၀င္မခ်ဳိဘူး
လိုအင္ေတြမ်ားေလေလ..ရင္နာရေလေလပါပဲ
မျမင္သာတဲ႔အျပင္အဆင္ေတြၾကား
ပညာနဲ႔ဆင္ျခင္ပါ...
ဆင္ျခင္မွဳေတြအာနည္းမွ ဆင္ေျခဆင္လက္မျပနဲ႕
ဘ၀ကမငး္လက္ထဲမွာ အနည္က်ျပီးသား
ပယ္ခ်လိုက္တဲ႔တရားမွာ မတရားမႈပါေသးလား
တရားမွဳ မတရားမွဳထက္
အိပ္မက္ကုိတပ္လွန္႕ေနရေတာ့
စာရိတၱအကန္႕က ပ်က္တတ္တယ္..။
ဆြဲထုတ္ ခုတ္သတ္
အျပတ္ျပတ္နဲ႔
ေနာက္ဆံုး
ပ်က္တာ
ရိုး . . . သား . . . မႈ
ႀကဴိးစားမွဳအတိုင္းအတာထက္
ပုိလိုခ်င္တဲ့အတၱက ဗီဇကုိ မီးနီျပတယ္ ။
မပီမသတဲ့ေလ့က်င့့္မွဳေအာက္မွာ
အဆင့္အတန္းဆုိတာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္လို႕..။
ဟိုမွာၾကည့္လိုက္ ထိန္ထိန္ညီးေနတဲ႔မီး
ထြန္းတဲ႔မီးလား ရႈိ႕တဲ႔မီးလား ေလာင္တဲ႔မီးလား
ဘယ္သူမွမသိဘူးအထင္နဲ႕ဆပ္ကပ္ဆန္ဆန္ အန္ခ်လိုက္တဲ့မီး
ရင္ဘတ္စည္တီးေလာင္တယ္..
အေရာင္ေတြလက္ေနတာေတာင္ ေမွာင္တယ္.
အံေခ်ာ္ေနတဲ့အဆုံးသတ္မွဳၾကားမွာ
ေျမသားဟာ ေသြး ညီွီနံ႕သင္းျပန္ရ..
ဒီဒုကၡ အတြက္ဘယ္သူေတြေလွ်ာ္ေပးမလဲ..။
ေျပာ...
ဟိုးအတြင္းထဲက ရင္ေခါင္းသံနဲ႔ေျပာ
မ်က္လံုးကို တည့္တည့္ၾကည့္ေျပာ
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းၿပီးေျပာ
ခႏၶာကိုယ္ မတ္မတ္နဲ႔ေျပာ
ထပ္ေျပာမယ္
ဟိုးအတြင္းထဲက ရင္ေခါင္းသံနဲ႔ေျပာ . . .
ရင္တစ္ခုလုံးေျဗာင္းဆန္ေနတာမွန္ရဲ႕
အန္ခဲ့တဲ့ က်ိန္စာေတြ တရွဲရွဲ
အသဲကြဲတယ္ဆုိတာ ခ်စ္သူမုန္းလို႕မဟုတ္ဘူး။
ရင္ဘတ္အဆမတန္နာလည္းကြံဲထြက္တတ္တယ္။
ဒီ တစ္ခါကြဲတဲ့အသဲ ဘယ္ ရာဇ၀င္နဲ႕မွမလဲဘူး ။
ငါ႔လက္ကို ငါ႔လက္နဲ႔ ျပန္တြဲထား
ငါ႔တရားကို ငါအပိုင္ယူတယ္
ငါအသက္ဟာ ငါ႔အတြက္ မျဖစ္ေစရဘူး။
အဲလို ငါေၾကြးေၾကာ္တယ္
အဲလို ငါက်ိန္ဆိုတယ္
ငါ႔ ဝိဥာဥ္ ဟိုးအေဝးဆံုးထိ...
ေျပးလမ္းဆုံးတာေတာင္ ငါ့က်ိန္စာသံညံဆဲ
မယုိင္လဲတဲ့၀ိညာဥ္နဲ႕ငါ့ ရင္ကုိခါထုတ္မယ္
ရင္ဘတ္ကက်တဲ့အသံ ငါ့အသံ
နွလုံးသားကက်တဲ့ေသြး ငါ့မ်က္ရည္ေသြး
ဘာအေရးေၾကာင့္ ဘာေတြကုိငါဂရုစိုက္ရမလဲ
ငါ့ အတိုက္အခုိ္က္ဟာ ငါ့ ကဗ်ာပဲ
ငါ့ကဗ်ာမွာ ငါ့အသံ ငါ့ေသြး ငါ့ေၾကြးေၾကာ္သံပါရဲ႕
လာခဲ့.....နွလံုးသားသန္႕သန္႕တစ္စုံနဲ႕
ၾကားနာလွည့္...။


         ညီမင္းေဝ--ရတုသစ္

( စိတ္ထဲရွိရွိတဲ့အတိုင္းဖြင့္ခ်ရင္းေရးျဖစ္သြားတဲ့               အမွတ္တရကဗ်ာ.)

2 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ဆြဲထုတ္ ခုတ္သတ္
အျပတ္ျပတ္နဲ႔
ေနာက္ဆံုး
ပ်က္တာ
ရိုး . . . သား . . . မႈ
ႀကဴိးစားမွဳအတိုင္းအတာထက္
ပုိလိုခ်င္တဲ့အတၱက ဗီဇကုိ မီးနီျပတယ္ ။
မပီမသတဲ့ေလ့က်င့့္မွဳေအာက္မွာ
အဆင့္အတန္းဆုိတာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္လို႕.

ရတုေရ အေတြးေလးေတြေကာင္း
စာကလုံးေလးေတြလွတဲ႔ကဗ်ာေလးပါ...
မၾကီး jasmine

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

မယုိင္လဲတဲ့၀ိညာဥ္နဲ႕ငါ့ ရင္ကုိခါထုတ္မယ္
ရင္ဘတ္ကက်တဲ့အသံ ငါ့အသံ
နွလုံးသားကက်တဲ့ေသြး ငါ့မ်က္ရည္ေသြး
ဘာအေရးေၾကာင့္ ဘာေတြကုိငါဂရုစိုက္ရမလဲ
ငါ့ အတိုက္အခုိ္က္ဟာ ငါ့ ကဗ်ာပဲ
ငါ့ကဗ်ာမွာ ငါ့အသံ ငါ့ေသြး ငါ့ေၾကြးေၾကာ္သံပါရဲ႕
လာခဲ့.....နွလံုးသားသန္႕သန္႕တစ္စုံနဲ႕
ၾကားနာလွည့္....

ကဗ်ာေလး သိပ္ၾကိဳက္မိပါတယ္ ကိုရတုေရ..
ဆက္လက္ထုဆစ္ႏုိင္ပါေစေနာ္...
ခင္တဲ႔....မုိးနတ္

အမွတ္တရစကား ပန္းပြင့္ေျခြသံေလးမ်ား

Free Backlinks