အိပ္ပ်က္သူ

အိပ္
ေခ်ာ့သိပ္
မ်က္စိပိတ္ ။
လူးလွိမ့္ေမွးမွိတ္
လြမ္းသည့္စိတ္ျဖင့္
ရင္ရိပ္ကမ္းမွာ
သူ႕ပုံလႊာကုိ
ျမင္ကာခဏ
နဳိးထ ရသည္..
ေဆာင္းညသိပ္သည္း(သဲ)
ႏွင္းမွဳန္၀ဲ...။

ပ်က္
ေအးစက္
ႏွင္းခဲပက္ ။
ခ်မ္းခုိက္တုန္ အက္
ရင္ခုန္လ်က္သာ
ရင္ရြက္စုံဖြင့္
သူ႕ဆီလႊင့္ဖို႕
ရင္ရင့္အလြမ္း
ေလေျပနမ္းသည္..
စိမ္းလန္းရင္ထဲ
လြမ္းပုိဆဲ...။

သူ
လာယူ
ညမက္လူ ။
လြမ္းစိတ္ျဖဴျဖဴ
အိပ္မက္ကူလွည့္
မဟူရာ ည
ႏွင္းျဖဳိက္က်ေသာ္
ခ်မ္းျမခိုက္တုန္
ရင္ မလုံသည္
လြမ္းဟုန္ နင့္နဲ
အိပ္ပ်က္ၿမဲ...။

               ရတုသစ္

( ေရးခ်င္ရာေရးလုိက္မိသည္။ ပုံစံကိုမေျပာတတ္ပါ။သည္းခံဖတ္ရွဳၾကပါကုန္ ။)