ေနြးေနျခည္ဝုိင္

မနက္ခင္းဟာ
အလင္းစေတြနဲ႔မနက္ေအာင္ဖြင့္လွစ္ထားရ
အသားစတစ္ဖတ္ကုိကုိက္ဝါးရင္း
လဖက္ရည္တစ္ဂြပ္က်ဳိက္ခ်ရင္း
အတိအလင္းေျပာမယ္ ေနြးေနျခည္ဝုိ္င္
ငါ့ အရိပ္ကုိ လာမခ်ဳပ္ကုိင္နဲ႔
မလုိင္မ်ားတဲ့လဖက္ရည္ဆုိ ငါျငင္းတယ္
ျပန္ေၾကာ္ဆီတဝင္းဝင္းနဲ႔ပလာတာလည္းငါမစားဘူး သၾကားျဖဴးထားတဲ့နံျပားငါမၾကဳိက္ဘူး
အလုိက္အထုိက္ေလာကထဲ
တစ္ကုိယ္စာအတုိက္အခံမ်ားေနခဲ့
အသားသုပ္တစ္ပြဲကုန္ေတာ့မယ္
ေမာ့ခ်စရာလဖက္ရည္အနည္းငယ္က်န္ေသးရဲ႕
ဂ်ဳံနဲ႔လုပ္တဲ့မုန္႔ေတြဟာ
ဘာ့ေၾကာင့္လဖက္ရည္နဲ႔လုိက္ဖက္ေနတယ္ဆုိတာ
မေတြးဘူး
ဘယ္သူအစပ်ဳိးေပးခဲ့တာလဲ
အနာနဲ႔ေဆးက
တည့္ေအာင္ေပးတုိင္းလည္းမတည့္တတ္ေတာ့
လဖက္ရည္လက္က်န္ေလးထပ္ေမာ့တယ္
အသားဖတ္ေလးတစ္စေကာက္ဝါးတယ္
တမူထူးျခားလုိက္တာမဟုတ္ပါဘူး
မင္းနာမည္ျပန္႐ြတ္ၾကည့္မိကတည္းက
ငါ့မွာ ျမင္ျမင္ရာဝိေရာဓိေတြနဲ႔
လူသိမခံတဲ့စိတၲဇေတြကုိက္ခဲခံရ
စုန္းမတစ္ေကာင္ထက္
မင္းပါးစပ္ကအစြန္းအထင္းမ်ားတယ္
ငါ့တရားနဲ႔ငါမလုံေတာ့တဲ့အခါ
မ်က္လုံးအစုံမွိတ္စင္းထားရ
မင္း အေၾကာင္းသိရသေလာက္
ဘယ္အရာမွသတင္းမေပါက္ေတာ့ဘူး
ငါ့ေရဒီယံဦးေနွာက္မွာ ။ ။

ရတုသစ္
25062013