ေႏြဦး..သို႔...ေပးပုိ႔ျဖစ္ေသာ မ်က္ရည္ကဗ်ာ..

*ေန႔တစ္ေန႔ဟာ(၂၄)နာရီထက္မပုိပါဘူး..
  ဒါေပမယ့္..ကၽြန္ေတာ္က စံေတာ္ခ်ိန္ကုိ ေမ့ေနသူ...
  ဆူပူေနတဲ့ အလြမ္းေတြက..ထုံးစံအတုိင္း တလူးလူးလြင့္..
  သန္းေခါက္ထက္ရင့္တဲ့..ညဥ့္ေတြဆုိ..နိဳးေနရင္းအိပ္မက္မက္ေနေပါ့..
  ေခ်ာ့ေမာ့သူမရွိတဲ့..မ်က္ရည္ေတြနဲ႔..ေပက်ံဆဲေလ..။

*မေတြေ၀ပါနဲ႔...ေႏြဦး ေရ..
  ေလေျပကုိေမွ်ာ္လင့္မိမွေတာ့..မုန္တိုင္းကုိႀကံ့ႀကံ့ခံရမွာပဲ..
  ကြဲလက္စ အသဲကုိ ခဏ ခဏ ငုံ႔ၾကည့္တာေတာ့..မေကာင္းဘူးကြယ္..။

*မေဟာင္းႏြမ္းေသးပါဘူး..မေန႔တစ္ေန႔ကအတုိင္း ..စိမ္းလန္းလုိ႔..
  အိပ္တန္းတက္ခ်ိန္လြဲေနတဲ့ အက်င့္ဆုိးကို..
  ဘယ္ တန္ခိုးရွင္ေတြက..ေဖ်ာက္ေပးနဳိင္မွာလဲ?..
  ကဗ်ာေလးေတြနဲ႔စကားေျပာရင္း မိုးလင္းသြားတာ ..အႀကိမ္ႀကိမ္...။

*ခ်ိဳးနွိမ္လုိ႔မရတဲ့ အလြမ္းကုိ စိတ္မနာရက္တာလား..?
  ကၽြန္ေတာ္လည္း အလြမ္းကုိ မက္မက္စက္စက္ရွိခဲ့ဘူးရဲ႕..
  မ်က္ရည္ကုိ ကဗ်ာဖြဲ႕ရင္း..
  ခငး္က်င္းျဖစ္တဲ့ အမွတ္တရေန႔စြဲမ်ား..
  ခါးသီးေပမယ့္ ခ်ဳိေနမိတာ အခက္ေပါ့...ေႏြဦးရယ္...
  ငုိတယ္ဆုိတာ..ကေလးဘ၀မွာပဲေကာင္းတာပါ...။

*ေျဖသိမ့္စရာမဲ့တဲ့ အလြမ္းနဲ႔..
  ညွဳိးႏြမ္းမေနနဲ႔ေလ..
  ေနသာသလုိ ေနရင္းနဲ႔..
  ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးျဖစ္ျဖစ္..ၿပဳံးလိုက္စမ္းပါ..။

*အလြမ္းနဲ႔ပဲ ဘ၀ကုိ အဆုံးမသတ္နဲ႔..
  ရင္ဘတ္ကအက္လြန္းရင္..အနာတရ ျဖစ္တတ္လုိ႔ေပါ့..
  ေ၀စုိ႔လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကုိ ရင္ထဲမွာပဲ ရြာခ်ရင္း..
  ညီမွ်ျခင္းမျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကုိ အေ၀းႏွင္..
  ရယ္သံလြင္လြင္နဲ႔...႔ဖုံး
  တစ္ေလာကလုံး ရွဳံးေအာင္ ၿပဳံးလုိက္စမ္းပါေလ...။


    ရင္ထဲမွာ..ငုိေနသူတစ္ေယာက္..သုိ႔...
                                                  ရတုသစ္
                                     (11/9/2012   9-45 PM)