မီးေတာက္သစ္ပင္

* တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ကၽြမ္းၿပီး
   ဖြဲမီးလို လွဳိက္ကာ..လွဳိက္ကာ
   သံသရာမဆုံးသေရြ႕ေတာက္ခဲ့တဲ့ မီး
   ထိန္ ညီး ျဖာေ၀ ဆဲေပါ့..။

* တစ္မာထည္း မာ လာတဲ့မာနမ်ားက
   ေသြးအား ေကာင္းလာတဲ့ ဓားတစ္လက္လုိ
   ဆြဲဖ်က္ ခုတ္ထစ္ရန္ အဆင္သင့္..
   ရင့္လာတာက အရုိးမ်ားသာ..
   အသိလႊာက နဳဆဲ..နဳၿမဲ..။

* က်ဴက်ဴပါေအာင္ငုိေကၽြးခဲ့ရတဲ့
   မ်က္ရည္အခမ္းအနားေတြကလညး္
   ျမည္သံစြဲအလကၤာတစ္ခုလို မခ်ဳိၿမိန္ခဲ့..
   စီးတဲ့ေရအျဖစ္ တစ္ဆင္းတည္းဆင္းတယ္..
   ဆည္တဲ့ကန္သင္းမရွိမွေတာ့..မထိန္းနဳိင္..မသိမ္းနဳိင္..။

* ယိမ္းယုိင္လုလုနဲ႕ အတၱတစ္ခုသာအားျပဳထားတဲ့သစ္ပင္ဆီိ
   တစ္ႏြယ္ငင္အ၀ိဇၨာေၾကာင့္တစ္စင္ပါလာတဲ့ အပူမ်ား
   ေလာင္ၿမဳိက္အားေကာင္းခဲ့ၾကၿပီ..။

* တရားရွာ ကုိယ္မွာမေတြ႕သမွ်
   ေလာဘေတြလည္း..ခ်ဳိ..
   ေဒါသေတြလည္း..ခ်ဳိ..
   ေမာဟေတြလည္း..ခ်ဳိလာရဲ႕..။
   ၿငိွမ္းသူမဲ့တဲ့မီးေတာက္ေတြေၾကာင့္
   တစ္ကုိယ္ေရေလာင္ကၽြမ္းရင္း
   စိမ္းလန္းျခင္းကင္းမဲ့တဲ့သစ္ပင္က
   အဇၥ်တၱအခက္အလက္ေတြကၽြမ္းေျမ႕က်ဳိးေၾကလာခဲ့ေပါ့
   အ၀ိဇၨာေရေသာက္ျမစ္ကုိ မၿဖဳိနဳိင္ေသးသေရြ႕
   ဒီသစ္ပင္ကတေငြ႕ေငြ႕နဲ႕ေလာင္ေနဦးမွာပဲေလ..။


                                         ရတုသစ္
                                      ( 22/9 /2012)