““ ဥ ေပ ကၡာ နတ္ ဆိုး ရဲ႕ ဓါး စာ ခံ ””

ၾကမၼာဆိုးနဲ ့... နတ္ဆိုးလက္ထဲမွာမွ လူလာျဖစ္ရတယ္လို ့ .....
ေတာက္ !!!!
တစ္ခ်က္ေခါက္ရံုနဲ ့
မေအးသြားတဲ့ စိတ္ေတြ
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလား .....

ကိုက္ဟ စားဟ ဒါ ငါ့ေသြးသားဟ
 ငါ့ေသျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေကာင္းမႈ
 အရိုးေတြပါလွဴပါတယ္ ဗ်ာ .....
 မီးအဆံုးေရအဆံုး ဒါတကယ့္နိဂံုး ေလးေပါ့ .....

အမွားအမွန္မသိေသးတဲ့ ၀ိညာဥ္သစ္ေလးကုိမွ
လူအလစ္မွာ ေခ်ာင္ထုိးပစ္လုိက္တဲ့
လူၾကီးလူေကာင္းေတြ
ဘယ္ေပတံနဲ႕တိုင္းတာရမလဲ .....

“ ကံတရားပါ ”  လို ့
ဒါမ်ဳိးေခါင္းစဥ္တပ္လို ့ရေၾကးလား
ျဖတ္ခနဲ ့ၾကည့္ျဖတ္ခနဲ ့ နာတယ္ .....

လူေတြ ပဲျဖစ္ရမယ္ ... လူေတြပဲျဖစ္ခဲ့တယ္
ဘယ္သံသရာတြင္ျဖင့္
ဒါ .... ဘယ္လို ကံတရားမ်ားလဲ .....

အဆိုး၀ါးဆုံးကုိရင္စည္းခံရင္း
ဘ၀ရထားတစ္စင္းကလမ္းမေခ်ာ္ပဲတိမ္းေမွာက္
လူလားမေျမာက္လိုက္တဲ့အျဖစ္ .....

အက္ဆစ္ထက္ျပင္းေသာတိုက္စားမွဳ
ဘယ္သူေတြျပဳခဲံ့တာလဲ
မေတြးရဲစရာ .....

“ မ်က္လံုး မပါခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္ ”

ငါ့လက္ေတြ ကတုန္တယ္
အသံေတြေပ်ာက္ေနတယ္
ရ က္  စ က္  တာ  ထက္
ပို ပို   ရ က္  စ က္   လြ န္း   တ ယ္ .....

က်ားတစ္ေကာင္လား ၊ ပန္းတစ္ပြင့္လား
လူလူသူသူ ျဖစ္ခြင့္မၾကံဳ
ဒီဘ၀ႏွယ္ ဒီ၀ဋ္ေၾကြး ဒီကေလးဆပ္ခဲ့ပံုက နင့္စရာ .....

ဆံုရက္ခဲ့ ျဂိဳဟ္ဆိုး
ထိုထို ... ထိုေသာ အေမွာင္ဖံုးလူဆိုတဲ့လူ ေတြေၾကာင့္
ေတာက္ !!!! ကြာ ....

ျပင္းရွရွေတာက္ေခါက္သံက ထြက္က်လာတဲ့ေဒါသ
ေမာဟျပဳိင္မ်ဥ္းမ်ားမွာ ျမစ္ဖ်ားခံတယ္ဆုိခ်င္ဆုိ .....

ငါ့ေမာဟအတြက္
ေျဖရွင္းခ်က္မေပးခ်င္ေလာင္ေအာင္
လူမဆန္မွဳ .....

ငါဘယ္လုိမျပဴျပင္နုိင္လုိက္ခ်ိန္မွာပဲ
ေနေရာင္ကမွိန္ေနျပီ .....

ဂုဏ္ေၾကာင့္လား ေငြေၾကာင့္လား
ေဖေဖ ေၾကာင့္လား ေမေမေၾကာင့္လား
ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာေၾကာင့္မ်ားလား ........
ဘာ အ ေၾကာင္း ေၾကာင့္မ်ားပါလဲ ဗ်ာ ... WHY WHY WHY ?????
ခပ္ထိုင္းထိုင္း ဦးေႏွာက္ အတြက္ တစ္လံုးေလာက္ မစၾကပါ ......

ေခၚခဲ့တံုးကေတာ့ ေခၚခဲ့ျပီးမွ
ဘယ္အသေခ်ၤနဲ ့
မိုက္မဲျပစ္ခဲ့တာလဲ .....

အသားနာတာထက္
ဒါမ်ိဳး အသည္းနာတာက ပိုဆိုးတယ္
လူျဖစ္ရက္နဲ ့လူမေခၚထိုက္တဲ႕ ... လူ ့ငရဲသားေတြ
သံသရာအဆက္ဆက္ လူေလာကထဲ ... ၀င္မလာခဲ့ပါနဲ႕ .....

“ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ထက္ပီျပင္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္မွဳမ်ဳိူးရွိဦးမွာလား ”

အားမတန္မာန္ေလွ်ာ့လုိက္ရေပမယ့္
ငါ့ငရဲခန္းကေသြးေတြနဲ႕ .....

မင္းတုိ႕အတြက္ ေပပုရပုိက္ေရးျခစ္ဖုိ႔
ကညစ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေစာင့္ေနမယ္ .....

“ လူလစ္တဲ့ကာလက သံသရာကိုမ်က္ေျချဖတ္လို႕မရဘူး ”

ေသျခင္းတရားနဲ႕ စြဲခ်က္တင္ထား
ငါ့ ဘ၀ မွား လာတာ လား
ဘယ္မလဲ အမၽွ
ရဲရဲ မေမၽွာ္လင့္ရဲတဲ့ ဘ၀မွာ
ငါ ..... ..... .....
ကၽႊတ္ / လြတ္ ပါ့မလားးးးးးးးးးးးး

“ တဏွာလိုေတာ့ ေသြးသစ္ေလာင္းတယ္ ”

ဘာလဲဟ ... လူ ့ဘ၀ဆိုတာ
ဒါမ်ဳိးျဖစ္ခြင့္ရွိေၾကးလား .....

ေသခ်ာပါတယ္ ဒီတရားကို
နတ္ေကာင္းေတြ
ေစာင့္  ေန  ပါ  လိမ့္  မယ္ .....

ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းထားလုိ႕
ေထြးေပြ႕ျခင္းေတာင္မရခဲ့တဲ့ဘ၀
လူျဖစ္ရအနာဆုံးပဲ .....

မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့တဲ့
သူတို႕ရဲ႕ ရာဂနဲ႕ က်ေနာ့္ဘ၀ လဲလိုက္ရတာ
ဘယ္လုိတန္ေၾကးနဲ႕
အဖုိးျဖတ္မလဲ .....

အလဲအကြဲညေနခင္းက
ေနမ၀င္ခင္ေမွာင္သြားတယ္ .....

အားသစ္ေလာင္းတုန္း ဘုန္းဘုန္းလဲ
တလံုးတခဲၾကီးပါ
အေသြးအသားေတြက .....

ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္း စား ေနတဲ့
အေကာင္ေတြ
ငါ့အတြက္မ်က္ရည္ တစ္စက္ေလာက္
က်  ေပး  ပါ  အံုး .....

“ အပူအပင္ကင္းကင္းပါပဲလား ”

အရမ္းျဖဴစင္ပါတယ္ဆို
ဘယ္အတၱေတြနဲ ့မ်ား လုပ္ရက္ခဲ့သလဲ မိစာၱ .....

“ အသင္လုပ္ရက္ခဲ့ေလျခင္း ”
တစ္ခါေတြးေတာ့ တစ္ခါနာတယ္ ...
ခင္ဗ်ားတို ့ဗ်ာ ... %$^&%&*&&*(* ပဲ .....

မညွာတာရက္စက္ျခင္းက
အသက္သြင္းရုံသက္သက္ ျဖစ္တည္ေစခဲ့သလား .....

ကုိယ့္ အာသာ တစ္ခ်က္ဆန္းသစ္ျပီး
မီးေတာက္တစ္ခု ျငိ္မ္သက္ရုံနဲ႕
က်န္တာကုိမငဲ့ကြက္ခဲ့တဲ့
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ရမၼက္ခ်ဳိေတြက
အသက္တစ္ေခ်ာင္းအတြက္အပုိထင္ေနခဲ့တာ .....

ေတြးမိတုိင္းရင္နာလို႕
နာတဲ့ရင္ကုိ ၾကက္ေျခခတ္ထားလုိက္ေတာ့မယ္ .....

ဒီအေမွာင္ထု မျပယ္ေသးသမွ်
ဒီလုိဘ၀ေတြက ဆက္လာဦးမွာလား....

အားမတန္လို႕မာန္ေလွ်ာ့လုိက္တဲ့
အသံမွာ
ပဲ့တင္သံေတြပါတယ္ဆုိတာ..
ခင္ဗ်ားတုိ႕
သိ
လာ
ပါ
လိမ့္
မယ္ ..... ။      ။

  ရတုသစ္ ။ ေလဟာနယ္ ။ မာန္ခ

(ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာသူငယ္ခ်ငး္သုံးေယာက္စုေပါင္းၿပီးခံစားေပါက္ကြဲ
ထားတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္...။ )