သင္ တိုင္းမတတ္ေျမာက္နုိင္တဲ့ ရုပ္/ နာမ္ ခြဲျခမ္းမွဳအဘိဓမၼာ
ေသခ်ာေတြးတာေတာင္ေရးေရးပဲေပၚလုိက္/ေပ်ာက္လုိက္စိတ္ အမွတ္မ်ား
ႏွာသီးဖ်ားမွာ အသိက ထိရွတယ္ /ျပယ္လြင့္တယ္
ဘယ္အရာေတြကုိၿမဲျခင္းအျဖစ္ ရွဳျမင္သုံးသပ္ရမလဲ? မသိတတ္ေတာ့
ဒီေက်ာ့ကြင္းမွာ ဘယ္သားေကာင္မွ မမိေသးဘူး...။
ခါ ခ်လုိက္/ေကာက္ယူလုိက္တရွုိက္မက္မက္ ခ်စ္ျခင္း/မုန္းျခင္းေတြ
ဒီေရလုိအတက္အက်မို႕ခ်ည္တုပ္ထားခြင့္မရနုိင္သလား?
ဥေပကၡာတရားကုိခါးသီးစြာျငင္းဆန္ေနမိၾကရဲ႕..ႏြံထဲမွာ..
ကုိယ္သာ ပဓာန မို႕ကုိယ္တိုင္လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္လိုက္
အမုိက္ဆိုတာ အလင္းမေရာက္ခင္ပဲ..ေမွာင္တယ္..။
ရ ေလ လိုေလျဖစ္ေနတဲ့ခ်ဥ္ျခင္းတက္/ တပ္မက္မွဳမ်ား
ျမစ္မ်ားကုိေသာက္တဲ့ပင္လယ္ ေရ ၀ရုိးမရွိသလိုအလိုလို လိုခ်င္ေနမိ
ေနညဳိခ်ိန္တစ္ခါယြန္းတိုင္းျဖစ္ထြန္းမွဳရဲ႕အျခားတစ္ဖက္ ..လားရာ
လစ္ဟာသြားတဲ့ရုပ္/ နာမ္ေတြအတြက္ျဖည့္စြက္စရာ မရွိ
မသိလိုက္ မသိဘာသာကုန္ဆုံးရင္း ျဖစ္ျပန္/ပ်က္ျပန္ တရားမ်ား..။
ကုိ ယ္ေကာင္းရင္ေခါင္းမေရြ႕ဘူးဆိုေပမယ့္ပတ္၀န္းက်င္က တႏွဲ႕ႏွဲ႕
ယုိင္ရြဲ႕လာတဲ့ေနသားက်မႈနဲ႕အတူ စိတ္ကအခန္႕မသင့္ခ်င္ေတာ့
အလ်င္စလိုျဖစ္ျဖစ္လာတဲ့မာနက အေမာက္ေထာင္လာခဲ့ေပါ့
အေပ်ာ့/အမာ ဆက္ဆံေရးဟာ မာယာမ်ားလြန္းရဲ႕
ရည္ညႊန္းခ်က္မဲ့တဲ့ လူသားဘ၀ကုိခါးသီးတတ္ခဲ့ၿပီ .။
မ်ဳိ ခ်ရခက္လြန္းတဲ့ေလာကဒဏ္ခ်က္မ်ားကေျပးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တစ္ေဖာက္ေဖာက္
မျဖစ္စေလာက္သိျမင္မႈနဲ႕ပုံႀကီးခ်ဲ႕ခဲ့တဲ့အလည္လြန္နဳံအမႈမ်ား
တရားဆိုတာ ဘုရားေဟာမွတရားမဟုတ္ ကုိယ္ေဟာတဲ့တရား ကုိယ့္တရား
လားရာဂတိေကာင္းကုိ သုဂတိလို႔နာမည္ေပးထားလဲ ကုိယ့္လားရာဂတိ ကုိယ္မသိ
ဆႏၵာဂတိနဲ႔ဘယာဂတိၾကားမွာဗ်ာမ်ားရင္း အမွန္တရားေတြဥာဏ္မ်ားလြန္းခဲ့ေပါ့ ။
ခ် ထားတဲ့ပုံစံခြက္ထဲမွာေနာက္ေက်ာနံပါတ္ၿမဲဖုိ႕ စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ရုန္းကန္
ထုံးစံအတိုင္း ထုံးစံေတြဟာ “ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ” ရယ္က်ဲက်ဲ
တရွဲရွဲပူေနတဲ့ဖန္လုံအိမ္ထဲမွာ “ ဇိမ္ ”ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရကုိအဓိပၸါယ္ေတာ္ေတာ္ဖြင့္ခဲ့ရ
အက်မနာေအာင္နိမ့္နိမ့္ေလး ခုန္မိေတာ့ အတက္ကလည္း မဟန္ေသး
ဟန္ေရးျပေနတဲ့ဇာတ္ကြက္နဲ႕ပဲ ဒီဇာတ္က ေရေမ်ာကမ္းတင္ျဖစ္သြားရ ။
ေနရာက်/မက်ထားသုိျခင္းအတတ္ပညာမွာ အ၀ါး၀တာ ေကာင္း/မေကာင္း
စိတ္ေထာင္းတုိင္းကုိယ္မေၾကႏုိင္ေလာက္ေအာင္စြဲေဆာင္မႈေတြေနာက္တစ္ေကာက္ေကာက္လိုုက္
ေမ်ာက္သစ္ကုိင္းလြတ္ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ေန႕စြဲမ်ား ျပႆဒါးေတြခ်ည္းျဖစ္ေရာ့သလား?
နဂါးေခါင္းလွည့္တဲ့ရာသီခြင္မွာ အၿမိတၱစုတ္ေတြ လာဘသိဒိၶေတြပါမလာခဲ့
ဇာတာတစ္ေစာင္လုံးရက္ရာဇာေတြပ်က္သုဥ္းေတာ့မလား ?နာၾကည္းစရာ..။
ရ စရာမရွိေလာက္ေအာင္ ဘ၀ကုိဘယ္သူထိန္းခ်ဳပ္သလဲ
မတည္ၿမဲတဲ့ေလာကမွာ အတၱေတြပဲ နိစၥဓူ၀ လြန္႔ထ
“လိုတရ”ဆိုတာ ဒ႑ာရီေတြထဲမွာပဲရွိတဲ့ ကေလးေခ်ာ့ပုံျပင္
လုိခ်င္ရင္း လုိက္ရွာရင္း လိုတမရ နုိင္ျခင္းမ်ားဟာ တဖြားဖြား
ပ်ားပန္းခပ္မွ်ေလာကနယ္သားထဲမွာ သူလည္းမင္းသား/ကုိယ္လည္းမင္းသား..။
ေသာ ေသာညံသြားတဲ့လက္ခုပ္သံေတြကုိဆန္းစစ္ဖို႕ လုိ၏/မလုိ၏
မာယာအတိနဲ႔ပြဲက နည္းနည္းပလီပလာ မဟုတ္ ဇာတ္ရွဳပ္
ဒုကၡကုိေဆးဆုိးထားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔အသုံးေတာ္ခံရင္းမိုက္မလင္းသံသရာ
“တဏွာေစရာ မေနသာ ”သမို႔ေဖြရွာရင္း လူးလြန္႔ရင္းကကြက္ေပ်ာက္ခဲ့
ေနာက္လွည့္မခ်ိၿပဳံးကုိပ်က္လုံးထင္ၿပီးတ၀ါး၀ါးညာသံေတြမစဲေတာ့ဘူး..။
ေန႔ မူး ညယစ္ ဘ၀ယဇ္ေကာင္အတြက္ရလဒ္က ထုိက္တန္/မတန္
ေန႔ခံ ညခံဟန္ခ်က္ကဘယ္ေတာ့ပ်က္ျပယ္မလဲ ေမွ်ာ္လင့္ဆဲ
တည္ၿမဲျခင္းဆိုလုိ႔လက္တစ္ဆုံးႏွဳိက္မမီတဲ့ေငြတြင္းပဲ နက္ဆဲ/နက္ၿမဲ
ဘယ္မလဲ စံစားဖုိ႔/ ဆန္စားဖို႔/ ဆန္-ဆားဖုိ႔ မစုိ႔မပုိ႔
ပ်ဳိ႕ပ်ဳိ႕လာတဲ့မနက္ျဖန္ေတြဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲ မသဲမကြဲ ..။
စြဲ ေနတဲ့အသိမွားေတြကဖ်က္ခ်ရခက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္
ေဆးမင္ေၾကာင္အထုိးမွားတဲ့ရင္ဘတ္ကတစ္စိမ့္စိမ့္ နဲ႕မရွဳစိမ့္နုိင္
အၿပိဳင္ႀကဲေနတဲ့ဒုိင္ပြဲမဲ့ပြဲမွာ သံလြင္ခက္ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ ?
ေျခမၿမဲသူက်န္ခဲ့ ေနာက္မလွည့္ေၾကး ေျပးခ်င္သေလာက္ေျပးလႊား
တေရးေရးျမင္ရတဲ့ပန္းတုိင္လည္း ေ၀းသထက္ေ၀းသြားရေပါ့..။
မ်ားသူ /နည္းသူ ညွိယူလို႔မရတဲ့ကမၻာ ဟာ လိုတာထက္ပုိေစာင္းခဲ့
အေကာင္းအတုိင္းရွဳျမင္္ဖုိ႔မ်က္ၾကည္လႊာ ဘယ္မွာ ငွါးရပါ့
တရားမရတဲ့အထဲ တရားက်က်ေနတဲ့ အဇၥ်တၱတစ္ခုကုိဆြဲတင္ဖုိ႔
ျမင္ျမင္သမွ်အရိပ္ေတြလိုက္ေခၚ/ဖက္တြယ္/ေပြ႕ပုိက္
ဒီအမိုုက္က ကုိယ့္ဆီ ခပ္ငုိက္ငုိက္တည့္တည့္ေလွ်ာက္လာတယ္..။
ရတုသစ္
(18/11/ 2012 12 :35 AM)
http://yatuthit.blogspot.com/

ေသခ်ာေတြးတာေတာင္ေရးေရးပဲေပၚလုိက္/ေပ်ာက္လုိက္စိတ္ အမွတ္မ်ား
ႏွာသီးဖ်ားမွာ အသိက ထိရွတယ္ /ျပယ္လြင့္တယ္
ဘယ္အရာေတြကုိၿမဲျခင္းအျဖစ္ ရွဳျမင္သုံးသပ္ရမလဲ? မသိတတ္ေတာ့
ဒီေက်ာ့ကြင္းမွာ ဘယ္သားေကာင္မွ မမိေသးဘူး...။
ခါ ခ်လုိက္/ေကာက္ယူလုိက္တရွုိက္မက္မက္ ခ်စ္ျခင္း/မုန္းျခင္းေတြ
ဒီေရလုိအတက္အက်မို႕ခ်ည္တုပ္ထားခြင့္မရနုိင္သလား?
ဥေပကၡာတရားကုိခါးသီးစြာျငင္းဆန္ေနမိၾကရဲ႕..ႏြံထဲမွာ..
ကုိယ္သာ ပဓာန မို႕ကုိယ္တိုင္လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္လိုက္
အမုိက္ဆိုတာ အလင္းမေရာက္ခင္ပဲ..ေမွာင္တယ္..။
ရ ေလ လိုေလျဖစ္ေနတဲ့ခ်ဥ္ျခင္းတက္/ တပ္မက္မွဳမ်ား
ျမစ္မ်ားကုိေသာက္တဲ့ပင္လယ္ ေရ ၀ရုိးမရွိသလိုအလိုလို လိုခ်င္ေနမိ
ေနညဳိခ်ိန္တစ္ခါယြန္းတိုင္းျဖစ္ထြန္းမွဳရဲ႕အျခားတစ္ဖက္ ..လားရာ
လစ္ဟာသြားတဲ့ရုပ္/ နာမ္ေတြအတြက္ျဖည့္စြက္စရာ မရွိ
မသိလိုက္ မသိဘာသာကုန္ဆုံးရင္း ျဖစ္ျပန္/ပ်က္ျပန္ တရားမ်ား..။
ကုိ ယ္ေကာင္းရင္ေခါင္းမေရြ႕ဘူးဆိုေပမယ့္ပတ္၀န္းက်င္က တႏွဲ႕ႏွဲ႕
ယုိင္ရြဲ႕လာတဲ့ေနသားက်မႈနဲ႕အတူ စိတ္ကအခန္႕မသင့္ခ်င္ေတာ့
အလ်င္စလိုျဖစ္ျဖစ္လာတဲ့မာနက အေမာက္ေထာင္လာခဲ့ေပါ့
အေပ်ာ့/အမာ ဆက္ဆံေရးဟာ မာယာမ်ားလြန္းရဲ႕
ရည္ညႊန္းခ်က္မဲ့တဲ့ လူသားဘ၀ကုိခါးသီးတတ္ခဲ့ၿပီ .။
မ်ဳိ ခ်ရခက္လြန္းတဲ့ေလာကဒဏ္ခ်က္မ်ားကေျပးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တစ္ေဖာက္ေဖာက္
မျဖစ္စေလာက္သိျမင္မႈနဲ႕ပုံႀကီးခ်ဲ႕ခဲ့တဲ့အလည္လြန္နဳံအမႈမ်ား
တရားဆိုတာ ဘုရားေဟာမွတရားမဟုတ္ ကုိယ္ေဟာတဲ့တရား ကုိယ့္တရား
လားရာဂတိေကာင္းကုိ သုဂတိလို႔နာမည္ေပးထားလဲ ကုိယ့္လားရာဂတိ ကုိယ္မသိ
ဆႏၵာဂတိနဲ႔ဘယာဂတိၾကားမွာဗ်ာမ်ားရင္း အမွန္တရားေတြဥာဏ္မ်ားလြန္းခဲ့ေပါ့ ။
ခ် ထားတဲ့ပုံစံခြက္ထဲမွာေနာက္ေက်ာနံပါတ္ၿမဲဖုိ႕ စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ရုန္းကန္
ထုံးစံအတိုင္း ထုံးစံေတြဟာ “ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ” ရယ္က်ဲက်ဲ
တရွဲရွဲပူေနတဲ့ဖန္လုံအိမ္ထဲမွာ “ ဇိမ္ ”ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရကုိအဓိပၸါယ္ေတာ္ေတာ္ဖြင့္ခဲ့ရ
အက်မနာေအာင္နိမ့္နိမ့္ေလး ခုန္မိေတာ့ အတက္ကလည္း မဟန္ေသး
ဟန္ေရးျပေနတဲ့ဇာတ္ကြက္နဲ႕ပဲ ဒီဇာတ္က ေရေမ်ာကမ္းတင္ျဖစ္သြားရ ။
ေနရာက်/မက်ထားသုိျခင္းအတတ္ပညာမွာ အ၀ါး၀တာ ေကာင္း/မေကာင္း
စိတ္ေထာင္းတုိင္းကုိယ္မေၾကႏုိင္ေလာက္ေအာင္စြဲေဆာင္မႈေတြေနာက္တစ္ေကာက္ေကာက္လိုုက္
ေမ်ာက္သစ္ကုိင္းလြတ္ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ေန႕စြဲမ်ား ျပႆဒါးေတြခ်ည္းျဖစ္ေရာ့သလား?
နဂါးေခါင္းလွည့္တဲ့ရာသီခြင္မွာ အၿမိတၱစုတ္ေတြ လာဘသိဒိၶေတြပါမလာခဲ့
ဇာတာတစ္ေစာင္လုံးရက္ရာဇာေတြပ်က္သုဥ္းေတာ့မလား ?နာၾကည္းစရာ..။
ရ စရာမရွိေလာက္ေအာင္ ဘ၀ကုိဘယ္သူထိန္းခ်ဳပ္သလဲ
မတည္ၿမဲတဲ့ေလာကမွာ အတၱေတြပဲ နိစၥဓူ၀ လြန္႔ထ
“လိုတရ”ဆိုတာ ဒ႑ာရီေတြထဲမွာပဲရွိတဲ့ ကေလးေခ်ာ့ပုံျပင္
လုိခ်င္ရင္း လုိက္ရွာရင္း လိုတမရ နုိင္ျခင္းမ်ားဟာ တဖြားဖြား
ပ်ားပန္းခပ္မွ်ေလာကနယ္သားထဲမွာ သူလည္းမင္းသား/ကုိယ္လည္းမင္းသား..။
ေသာ ေသာညံသြားတဲ့လက္ခုပ္သံေတြကုိဆန္းစစ္ဖို႕ လုိ၏/မလုိ၏
မာယာအတိနဲ႔ပြဲက နည္းနည္းပလီပလာ မဟုတ္ ဇာတ္ရွဳပ္
ဒုကၡကုိေဆးဆုိးထားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔အသုံးေတာ္ခံရင္းမိုက္မလင္းသံသရာ
“တဏွာေစရာ မေနသာ ”သမို႔ေဖြရွာရင္း လူးလြန္႔ရင္းကကြက္ေပ်ာက္ခဲ့
ေနာက္လွည့္မခ်ိၿပဳံးကုိပ်က္လုံးထင္ၿပီးတ၀ါး၀ါးညာသံေတြမစဲေတာ့ဘူး..။
ေန႔ မူး ညယစ္ ဘ၀ယဇ္ေကာင္အတြက္ရလဒ္က ထုိက္တန္/မတန္
ေန႔ခံ ညခံဟန္ခ်က္ကဘယ္ေတာ့ပ်က္ျပယ္မလဲ ေမွ်ာ္လင့္ဆဲ
တည္ၿမဲျခင္းဆိုလုိ႔လက္တစ္ဆုံးႏွဳိက္မမီတဲ့ေငြတြင္းပဲ နက္ဆဲ/နက္ၿမဲ
ဘယ္မလဲ စံစားဖုိ႔/ ဆန္စားဖို႔/ ဆန္-ဆားဖုိ႔ မစုိ႔မပုိ႔
ပ်ဳိ႕ပ်ဳိ႕လာတဲ့မနက္ျဖန္ေတြဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲ မသဲမကြဲ ..။
စြဲ ေနတဲ့အသိမွားေတြကဖ်က္ခ်ရခက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္
ေဆးမင္ေၾကာင္အထုိးမွားတဲ့ရင္ဘတ္ကတစ္စိမ့္စိမ့္ နဲ႕မရွဳစိမ့္နုိင္
အၿပိဳင္ႀကဲေနတဲ့ဒုိင္ပြဲမဲ့ပြဲမွာ သံလြင္ခက္ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ ?
ေျခမၿမဲသူက်န္ခဲ့ ေနာက္မလွည့္ေၾကး ေျပးခ်င္သေလာက္ေျပးလႊား
တေရးေရးျမင္ရတဲ့ပန္းတုိင္လည္း ေ၀းသထက္ေ၀းသြားရေပါ့..။
မ်ားသူ /နည္းသူ ညွိယူလို႔မရတဲ့ကမၻာ ဟာ လိုတာထက္ပုိေစာင္းခဲ့
အေကာင္းအတုိင္းရွဳျမင္္ဖုိ႔မ်က္ၾကည္လႊာ ဘယ္မွာ ငွါးရပါ့
တရားမရတဲ့အထဲ တရားက်က်ေနတဲ့ အဇၥ်တၱတစ္ခုကုိဆြဲတင္ဖုိ႔
ျမင္ျမင္သမွ်အရိပ္ေတြလိုက္ေခၚ/ဖက္တြယ္/ေပြ႕ပုိက္
ဒီအမိုုက္က ကုိယ့္ဆီ ခပ္ငုိက္ငုိက္တည့္တည့္ေလွ်ာက္လာတယ္..။
ရတုသစ္
(18/11/ 2012 12 :35 AM)
http://yatuthit.blogspot.com/

2 comments:
အစီစဥ္လုိက္ခ်ျပထားပုံေလးက ေလးနက္လွပါတယ္
ေနာက္ဆုံး အဆုံးသတ္ေလးအေတာ္ကုိလွတယ္ေနာ္
ကဗ်ာဖတ္ျပီးတုိင္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ေရးခဲ႔ပါတယ္
ကြန္မက္ေလးေတြက လူတုိင္းအတြက္အားေဆးမုိ႔လုိ႔ေလ
ခင္မင္တဲ႔ sis jasmine
ရွည္လို႔ ၂ေခါက္ ၃ေခါက္ျပန္ဖတ္ရတယ္..
ကဗ်ာဆုိလိုရင္းကို သေဘာမေပါက္မွာစုိးလို႔ပါ..
တစ္ပုဒ္လံုးေကာင္း၏...မိမိုးနတ္ မနဲၾကိဳးစားျပီး
ဖတ္လိုက္ရ၏....ေခါင္းမူးေနလို႔ပါ..ဟိ
ခင္တဲ႔...မုိးနတ္
Post a Comment