ေႏြဦး သုိ႕ေပးပုိ႕ျဖစ္ေသာ..ရင္ႏြမ္းရွုိက္သံ

ေႏြဦးေရ..
"လြမ္းေနျပီလား"လုိ႕ ခဏခဏလာမေမးပါနဲ႕
အေျဖမဲ့မဟုတ္တဲ့ ရင္ထဲကအလြမ္းေတြ
အလြမ္းေျပသြားမွာ စုိးတယ္ ။

မိုးလင္းခ်ိန္တစ္ပတ္လည္တုိင္း
အလြမ္းလွဳိင္းေတြလာလာပုတ္မွေတာ့
အရုပ္မဟုတ္တဲ့ ရင္ကမ္းစပ္က တဖ်တ္ဖ်တ္လူး
ရူးခ်င္ေလာက္ေအာင္ႏြမ္းခဲ့ရတာ
မသိႏုိင္ပါဘူးေလ ။

"လြမ္းတယ္"ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရနဲ႕
"သတိရေနတယ္"ဆုိတဲ့၀ါက်ေလးေတြက
အပ်င္းေျပေျပာျပဖုိ႕သက္သက္မွမဟုတ္တာပဲကြယ္
ရင္ထဲကုိယ္စီၿငိေနတဲ့ကဗ်ာႏြယ္ေလးတစ္မွ်င္ကုိ
အၿမဲတမ္းစိမ္းလန္းေနေစခ်င္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အတၱက
လြမ္းျပ /သတိရျပရုံနဲ႕မြတ္သိပ္မွဳမေျပခဲ့ဘူး
လြမ္းတိုင္းတူးေဖာ္ၾကည့္ရလြန္းတဲ့ရင္ဘတ္မွာ
အလြမ္းကဗ်ာေရာင္ျခည္သင့္ခဲ့ရေပါ့ ။

ေထ့ေငါ့တဲ့စကားလုံးေတြနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ကို..
အငုိမခိုင္းလိုက္ပါနဲ႕..ေႏြဦးေရ..။
မ်က္ရည္တစ္ေပါက္စိမ့္ထြက္ဖုိ႕အားထုတ္မွဳမွာ
သရုပ္ေဆာင္ေတြလုိမကၽြမ္းက်င္တာ ကၽြန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ေပါ့
(ဒါေပမယ့္)စိမ့္ထြက္တဲ့မ်က္ရည္တိုင္းလည္း ႏွလုံးသားမွာျမစ္ဖ်ားခံခဲ့
ႏြမ္းယဲ့ယဲ့ရင္ဘတ္တစ္ခုကမ်က္ရည္ရဲ႕စီးဆင္းမွဳကို မတားနဳိင္ခဲ႕ဘူး ။

ေႏြဦးေရ...
ကမူးရွဴးထုိးပြင့္ထြက္တတ္တဲ့အလြမ္းမ်ားနဲ႕စည္းေႏွာင္ၿပီး
ေႏြဦးကုိလြမ္းမျပပါရေစနဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြရနံ႕ျပယ္သြားမွာေၾကာက္တယ္
ေႏြဦးကိုလြမ္းတဲ႕အလြမ္းမ်ဳိးကၽြန္ေတာ့္မွာ
ဘယ္အခါကမွမရွိခဲ့ေသးေၾကာင္း..
ရြဲ႕ေစာင္းေစာင္းလက္ေရးနဲ႕
နွစ္ေၾကာင္းေရး ႏွစ္ေၾကာင္းျခစ္ စစ္ထုတ္ထားေပ့ါ ။

လြမ္းတုိင္းရင္မွာႏြမ္းရင္း
ႏြမ္းလ်က္ရွုိက္သံသဲ့သဲ့..လြမ္းခဲ့ပါတယ္
လြမ္းတယ္ေျပာမွေက်နပ္တတ္မယ္ဆိုရင္
ရင္ႏြမ္းရွုိက္သံကုိနားဆင္တတ္ဖုိ႔လုိမယ္ေလ..
ကၽြန္ေတာ့္ရွုိက္သံတိုင္းဟာ ကဗ်ာေတြျဖစ္လာတတ္ေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာတိုင္းမွာေတာ့ရွုိက္သံမထြက္ပါဘူး
ရွုိက္သံမဲ့တိတ္တဆိတ္ ငုိေနသူူကုိေတြ႕ဘူးလား ?
မရွုိက္ပဲ ဟစ္ငုိေနသံကုိေရာ ၾကားဘူးလား ?
အဲဒီမွာ..အလြမ္းရဲ႕အတိမ္အနက္ေတြ ရွိ္တယ္
အဲဒီမွာ..အလြမ္းရဲ႕အလင္းႏွစ္ေတြျဖတ္သန္းတယ္
အဲဒီမွာ..အလြမ္းရဲ႕တာရုိးေတြက်ဳိးက်တယ္ ။

ေႏြဦးေရ..
သတိရတိုင္းကဗ်ာေရးဖုိ႕..ထပ္ကာထပ္ကာ
တိုက္တြန္းလာမွာကိုေစာင့္မေနနဲ႕ေလ
အခ်ိန္နဲ႕ဒီေရ မွလူကုိမေစာင့္တာ မဟုတ္
ကဗ်ာကလည္း လူကိုမေစာင့္ဘူး..ေႏြဦးရဲ႕

တိမ္းမူးေပ်ာ္ေမာဖြယ္ဘ၀မ်ား ရွိခဲ့မွာပါ
ခါးသီးစက္ဆုပ္ဖြယ္ဘ၀မ်ားလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ဘူးခဲ့
အမွတ္တမဲ႕ေတြ..စကားေျပာလာရင္
ေျဖရွင္းဖုိ႕ခက္တတ္တာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ?
အလဲလဲအၿပိဳၿပဳိ အုိးနင္းခြက္နင္းျဖစ္လိုျဖစ္..
ေမ့ပစ္လုိက္ပါေလ..
အမွတ္ရစရာမေကာင္းတဲ့ အမွတ္တမဲ့ေတြေပါ့ ။

ခဏခဏေခ်ာ့လြန္းတဲ့ကေလး အငုိသန္ေပမယ့္
ခဏခဏဖြင့္ဟ ရလြန္းတဲ့အလြမ္းကမသန္မာဘူး
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြ..ခ်ဳိ႕တဲ႕ေအာင္
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြ..ေပါ့သြမ္းေအာင္
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြ..ဖြဲျဖစ္ေအာင္
ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး လြမ္းသလား မေမးပါနဲ႕..
အလြမ္းမွာ သာ အေတာင္ပံပါခဲ့ရင္.........။

ေႏြဦးေရ..
"မေသေသာအလြမ္း"ကုိကုိက္ခ်ီထားတဲ့
ကဗ်ာငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲမွာ
အနႏ ၱတံတုိင္းဆီထိလႊင့္တင္ထားမယ့္ ရွိုက္သံက
မခ်ဳိျမနဳိင္ခဲ့ဘူးေပါ့
ဒါေပမယ့္...
အဲဒီရွိုက္သံခါးခါးမွာပဲ..
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းတရားေတြေပ်ာ္၀င္ေပါင္းစပ္ထားေၾကာင္း..
ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႕ ေခါင္းေလာင္းထုိးလုိက္ပါတယ္.။

                                             ရတုသစ္
                            (27 /10 /2012 --5:30 PM)