ဒုကၡခ်ဳိ

*ေျမာက္ျပန္ေလႏွင္ ၊ ေဆာင္းရိပ္ဆင္၍
  ရွစ္ခြင္မွဳိင္းညဳိ႕ ၊ နွင္းစုိ႕စုိ႕၀ယ္
  လြမ္းဖိုိ႕ဖန္လာ ၊ဤ ျခင္းရာေၾကာင့္
  ရင္မွာေဆြးေျမ႕၊တစ္ေငြ႕ေငြ႕ျဖင့္
  ၀ဲေ၀့ျပဳိက် ၊မ်က္ရည္စတုိ႕
  လြမ္းရမည့္ေရး ၊ကဗ်ာေတးကာ
  ပူေဆြးရတက္ ၊ရင္မွာအက္၍
  စက္စက္နီေစြး ၊ နွလုံးေသြးလည္း
  ကြာေ၀းမည့္ဒဏ္ ၊ေသခ်ာဖန္လို႕
  ပြင့္အန္ထြက္က်၊ လြမ္းနာရျပီ
  မြမြကြဲေၾက..အသည္းေျမ..။

*ခ်စ္လ်က္နွင့္ေလ ၊ၾကမၼာေပြေသာ္
  နီးေနလ်က္က ၊ ေ၀းၾကရျပီ
  ဘ၀တစ္ေကြ႕ ၊ ခဏေတြ႕လည္း
  မေမ့နုိင္သူ ၊ရင္မွာ ပူ၍
  ေ၀ဆူလွ်ံတက္ ၊ မ်က္ရည္စက္တုိ႕
  လက္လက္ေၾကြက် ၊လြမ္းပါရလည္း
  သူကမသိ ၊ ေနနုိင္ဘိသည္..
  ခ်စ္မိသူမွာ..လြမ္းရွည္ၾကာ..။

*ေၾသာ္...
  ၀ဋ္ေၾကြးလို႕ပဲ ၊ စိတ္မွာစြဲကာ
  ရင္ထဲဘယ္ထိ ၊လြမ္းဒဏ္ပိလည္း
  ခ်စ္မိသူသာ ၊တမ္းတပါ၍
  ရင္မွာလြမ္းရ ၊ ဤဒုကၡကုိ
  ခ်ဳိျမသလုိ ၊ ရင္မွာသုိလွ်က္
  လိုလိုလားလား ၊ သိမ္းလို႕ထားမည္..
  လြမ္းမ်ားေ၀ဆာ..ေနစဥ္သာ...။

                  ရတုသစ္
          (   ၂၂-၁၁-၂၀၁၂ )
    http://yatuthit.blogspot.com/