နာမည်မမှည့်ရသေးတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်ရဲ့အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ဖြစ်တည်ခြင်း စကတည်းက အမှောင်ကိုခေါင်းပေါ်ရွက်ထားခဲ့

အိုးရွဲ့ကိုစလောင်းပဲ့နဲ့ဖုံးဖို့ သူ တတ်ကျွမ်းပြီးသား

နှလုံးသားထက်အသွေးအသားအလိုပဲ လိုက်မယ်..။

ကိုယ်တိုင်မမှည့်လည်း နာမည်ကရမှာပဲ

အလုပ်ရဲ့သမိုင်းမှာ နာမည်ကောင်း/ဆိုး ကမ္ပည်းထိုးထားပြီးပေါ့

ဘွဲ့ဖြူပုဆိုးမပိုင်ပေမဲ့ သူ့မှာ မာနတွေဖြိုင်ဖြိုင်ဝေခဲ့

ပုပ်အဲ့အဲ့ ရနံ့ကို သူ နှစ်ခြိုက် တပ်မက်

အချစ်ရဲ့ အခြားတစ်ဖက်မှာ သူနေတယ်..။

မေတ္တာတရားဆိုတာ သူ့အတွက်မရှိလည်း ဖြစ်တဲ့အရာ

ငတေမာ စိတ်ဓာတ်က သူနဲ့ရင်ချင်းဆက်အမြွှာဖြစ်ရဲ့

ဖြစ်ခဲ့သမျှကို သင်ပုန်းချေဖို့ စိတ်မ၀င်စားဘူး

တူးမိတဲ့ သိုက် အဆုံးထိ လိုက်ဖို့ပဲတွေးတယ်..။

သွေး ဆိုတာ အနှစ်သက်ဆုံးဓာတ်စာ..

အာဟာရထဲမွာ သူတစ်ပါးမျက်ရည်ကအချိုမြိန်ဆုံး

အမှောင်ဖုံးနေတဲ့ပြဇာတ်တွေထဲမှာနေသားတကျနေရာယူတတ်ခဲ့

သူတတ်တဲ့ပညာရပ်ထဲမှာကလိမ်ကကျစ်က ကျွမ်းကျင်ဘာသာ

မာယာသာဌေယျတွေရဲ့စည်း၀ိုင်းမှာ သူ စိတ်တိုင်းကျနေမိ

ကတိ/ဂတိဆိုတာသူ့ပါးစပ်ကပြောလွယ်တဲ့ကိုယ်တွင်းဖြစ်အသံ

စိတ်နံရံတွေမှာမသန့်ရှင်းမှုတွေချိတ်ဆွဲထားပေါ့

သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှာ မသထာရေစာတွေ အပြည့်သိုလှောင်ထားတယ်..။

အောင်မြင်မှုတစ်ခုအတွက် သူတစ်ပါးနှာခေါင်းနဲ့အသက်ရှူမယ်..

လူလည်ကျရတာသူ့ဂိမ်းဆော့ဖ်၀ဲလ်တစ်ခုဖြစ်နေရဲ့

အလှည့်ကျလည်းမနွဲ့တတ်သလိုလိုနဲ့သူမူယာပိုနေတတ်သေး

မိုးပြေးဆိုတာ ရှပ်ပြေးလေးပဲရွာတယ်ဆိုတာ သူမေ့ထားတယ်..။

အဲလိုပဲ..သူဘာကောင်လဲဆိုတာ..သူမေ့ထားတုန်းပါပဲ..

သူ့အတ္ထုပ္ပတ္တိမှာ သူ့နာမည် ကွက်လပ်ဖြည့်ဖို့လိုနေတုံးပါပဲလေ..။

                              ရတုသစ်

                         ( 29 -11-2012)