ေႏြဦးညတစ္ည၌အခ်စ္ႏွင့္အလြမ္းကုိသရုပ္ခြဲၾကည့္ျခင္း

  ဒီႏွစ္ေႏြဦးသည္ခါတိုင္းႏွစ္မ်ားထက္ေစာစီးစြာေရာက္လာခဲ့သည္ဟုေတြးေတာေနမိ၏။
ေဆာင္းႏွင္းၾကြင္းတို႕၏လက္က်န္အလြမ္းကုိေလရူးကရိတ္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။ဗာဒံရြက္တို႕
ေၾကြက်သည္။ေၾကြၾကရွာသည္။အျခားေသာသစ္ရြက္မ်ားလည္းမတည္ၿမဲျခင္းတရား၏မ်က္
လွည့္ဆန္မႈကိုကုိယ္ေတြ႕ႀကဳံလုိက္ၾကဟန္တူ၏။ကၽြန္ေတာ္ကသစ္ရြက္ေလးမ်ား၏ခံစားခ်က္
ကုိပုံေဖာ္ၾကည့္ေနမိသည္။


                ျဖစ္တည္မႈ၏အစကတည္းကတြဲစပ္လာခဲ့ေသာအေႏွာင္အဖြဲ႕သည္တည္ၿမဲေန
လိမ့္မည္ဟုထင္ခဲ့ေပလိမ့္မည္။သုိ႕ေသာ္…ထုိအေတြးသည္ေလရူး၏က်ီစယ္ကစားမႈေအာက္
မွာပင္လြင့္စင္သြားေလျပီ။ေျမျပင္သုိ႔သက္ဆင္း၍အနင္းခံၾကရေပဦးမည္။လႊင့္ပစ္ခံၾကရေပ
ဦးမည္။အခ်ိန္အခါ ၊အေျခအေနႏွင့္သခၤါရတရားတို႔ကစီ
ရင္ခ်က္ခ်လာေသာအခါေရွာင္လႊဲ၍ရနုိင္ပါမည္လား”
-------------------------------------------------------------------------

             ေႏြဦးအေၾကာင္းစာတစ္ပုဒ္ေရးၾကည့္ဖုိ႕ကၽြန္ေတာ္ႀကဳိးစားေနမိသည္။ကၽြန္ေတာ္
ႀကဳံေတြ႕ေနရေသာေႏြဦးကုိခံစားမိသည့္အတိုိင္းေရးဖုိ႕လည္းစဥ္းစားထားမိ၏။သုိ႕ေသာ္..
အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ား၌ကၽြန္ေတာ္၏စိတၱဇဆန္မႈမ်ားပါ၀င္ေကာင္းပါ၀င္ပါလိမ့္မည္။ တကယ္ဆုိကၽြန္ေတာ္ကေႏြကိုေၾကာက္တတ္သူ။ သစ္ရြက္ေလးမ်ား၏ခြဲခါြရ
ျခင္းကုိေငးၾကည့္ရင္းဆြတ္က်င္လႈိက္ေမာေနတတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။


                   အိပ္စက္မရေသာညမ်ား၀ယ္ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထည္းေတြးမိေတြးရာေတြးေနတတ္
သည္။ထုိအခါမ်ုဳိး၌ေႏြဦးကကၽြန္ေတာ့္အေတြးကိုသိမ္းပိုက္သည္။သစ္ရြက္ေၾကြသံျဖင့္တုိး၀င္
သည္။ဥၾသငိုသံျဖင့္ရစ္ဖြဲ႕သည္။ေျမနံ႕သင္းသင္းျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္သည္။အုိက္စပ္ေသာခံစား
မႈျဖင့္နမ္းရႈတ္သည္.ကၽြန္ေတာ္ငုတ္တုတ္ေမ့ရေသာအခ်ိ္န္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

                  ................သစ္ရြက္ေၾကြသံကုိလုိက္ရွာရင္းၾကယ္တစ္သင္းနွင့္စကားစျမည္ေျပာျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသာစကားမ်ားကုိသူတို႕နားလည္ေကာင္းနားလည္ပါလိမ့္မည္။နားမလည္
ျဖစ္ဖို႔ကမ်ားမည္ထင္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကားမ်ားထဲမွာသခၤ ါရတရားမ်ားၾကား
စေတးခံလိုက္ရေသာသိဂၤ ါရအလွေလးေတြအေၾကာင္းပါ၀င္တတ္၏။


ခြဲခြါျခင္းႏွင့္ကြဲကြာျခင္းအေၾကာင္းလည္းပါေနတတ္သည္။ေျမျပင္မွာလမ္းလြဲသြားျခင္းက
တစ္ခ်ိန္မွာျပန္ဆုံနုိင္ေသာ္လည္းရင္ဘတ္ထဲမွာလမ္းလြဲသြားေသာအခါဆုံနုိင္ရန္အခြင့္
အေရးမရွိနုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တတ္ေၾကာင္းမ်ားလည္းပါ၀င္ေနေသးသည္။ တကယ္ဆုိ..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကေရာ…သစ္ရြက္ေၾကြေလးမ်ား၏ဘ၀ႏွင့္ဘယ္ေရြ႕ဘယ္
မွ်ထူးပါသနည္း။ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းသာသိရွိမည္ထင္ရေသာရင္ေၾကြအလြမ္းကုိ
အျခားတစ္ေယာက္ကသိေနလိမ့္မည္ဟုမထင္ခဲ့မိရုိးအမွန္ပင္။သူဘာ့ေၾကာင့္သိေနရသ
နည္း။ဘာအတြက္သိေနပါသနည္း။ကၽြန္ေတာ္ေမးၾကည့္ခ်င္မိသည္။အလြမ္းခ်င္းနီးစပ္သူမုိ႕
သိေနေလေရာ့သလား။စိတ္ခ်င္းဆက္ႏြယ္ေနသူမုိ႕ျမင္ေနေလေရာ့သလား။
ထုိသုိ႔မဟုတ္လွ်င္….။
-----------------------------------------------------------------------
           တစ္ခါတစ္ရံ၌တစုံတရာကုိတစ္ဦးတစ္ေယာက္နွင့္ဆက္ႏြယ္၍တေမ့တေမာ
တမ္းတေနရျခင္းမ်ဳိးႀကဳံဖူးၾကမည္ထင္ပါသည္။ထုိသုိ႔ေသာတစ္ခါတစ္ရံမ်ား၀ယ္တစ္ရံတစ္ခါ
ဆီမွအလြမ္းမ်ားသာျပန္ျမင္ေနရျခင္း၏အေျဖကုိတစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ေျဖ
ေဖ်ာက္ေပးနုိင္လိမ့္မည္ဟုယုံၾကည့္ခဲ့မိဖူးသည္။ယုံၾကည္မႈ၏အတိမ္အနက္ႏွင့္တည္တံ့ခုိင္
ၿမဲမႈကိုဆန္းစစ္ဖ္ုိ႔လစ္ဟာေနခဲ့မွန္းဥၾသငိုသံၾကားမွသတိျပဳမိသည္။

               .............ကၽြန္ေတာ္တို႕ကဥၾသကုိေဖာ္မစုံအလြမ္းငွက္ကေလးအျဖစ္သာသိထားခဲ့ၾကသည္
။ေႏြသရုပ္ကုိေဖာ္ဖုိ႕ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာသရုပ္ျပငွက္ငယ္အျဖစ္သာရႈျမင္ခဲ့ၾက
သည္။လြမ္းသူကုိေဆြးရိေၾကကြဲေစေသာေတးသီငွက္ဟုုသာထင္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။

                   ေႏြဦးညတစ္ည၌ထုိ႕ထက္ပို၍..ဥၾသကိုကၽြန္ေတာ္သိခြင့္ရလိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္ေသာအသိသည္လူတုိင္းႏွင့္အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္နုိင္ေပလိမ့္မည္။
ကၽြန္ေတာ့္ဥဒၵစၥနယ္ပယ္အလြန္မွအသိမြန္၊အသိဦးကုိေႏြဦးႏွင့္အတူရရွိလိုက္သည္မွာအမွန္
ပင္။ဥၾသႏွင့္အတူေႏြဦးကုိကၽြန္ေတာ္ရဲရဲရင့္ရင့္တုိး၀င္နုိင္လိမ့္မည္ဟုထင္မွတ္ထားလိုက္မိ
သည္။
---------------------------------------------------------

                 ဥဒၵစၥနယ္အလြန္မွျပန္ေရာက္လာေသာစိတ္ကုိခ်ည္တုိင္မွာျပန္ခ်ည္လိုက္သည့္အခါ
တစ္စုံတစ္ရာကထိထိရွရွ၀င္ၿငိလာျပန္သည္။ ေျမနံ႕။ ေႏြဦးရာသီအစ၌ရတတ္ေသာေျမသင္း
နံ႕။ကြန္ကရစ္ေတာတန္းႏွင့္နုိင္လြန္ကတၱရာေက်ာရုိးႀကီးမ်ားသာထူထပ္လာေနေသာအခါ
၀ယ္ေျမသင္းနံ႕လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရႈရႈိက္္မိျခင္းကုိကုသုိလ္တစ္မ်ဳိးဟုကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ
မွတ္ယူထားလုိက္မိသည္။ေငြနံ႕၊ေၾကးန႔ံ၊လႊမ္းေနေသာအတၱကမၻာ။အာဏာန႔ံ၊မာယာနံ႕လႊမ္း
ေနေသာေလာဘကမၻာ။ ယမ္းနံ႕ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆုိဒ္နံ႕ေတြလႊမ္းေနေသာဒုကၡကမၻာ၏
တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာကၽြန္ေတာ္ကေျမသင္းနံ႕ေလးကိုခ်စ္မက္ရႈရႈိက္ေနရသည္။ေျမကမၻာ
မွာပင္ေမြးဖြားလာေသာလူသားတစ္ေယာက္မို႔ေျမလႊာကုိခ်စ္သည္။ေျမလႊာပ်က္စီးမွဳ၊ေျမဆီ
လႊာေလ်ာ့က်မႈမ်ားျဖစ္လာမည္ကိုစိုးရိမ္စိတ္ကဲေနမိျပန္သည္။ထုိ႕ထက္..ကိုယ့္အမိေျမ၏
ေျမလႊာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိတန္းဖိုးထားမိသည္။ေျမသင္းနံ႕ေလးေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာစိုးရိမ္လာ
မိသည့္ေသာကစိတ္ကိုေႏြဦးႏွင့္အတူတိတ္တဆိတ္ေတြ႕ရွိခံစားမိရသည္။
ေျမသင္းနံ႕ေလးေတြက်န္းမာေနေစဖို႕ဆုေတာင္းေနမိေသာကၽြန္ေတာ့္ကုိဥၾသငွက္ငယ္
ေလးေရာေတြ႕နုိင္ပါမည္လား…။
--------------------------------------------------------------
 အလြမ္းဟုနာမည္အလြယ္ေပးထားရေသာခံစားမႈတစ္ခုျဖင့္ကၽြန္ေတာ္
အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ဖူးသည္။ဘာ့ေၾကာင့္ခံစားရမွန္းကုိယ္တုိင္ပင္မေရရာခဲ့။အခ်စ္၊အလြမ္းဆုိ
ေသာခံစားမႈမ်ားကသူလွ်ဳိဆန္လြန္းသည္ဟုထင္မိရသည္။အလစ္အငိုက္၌တိတ္တဆိတ္၀င္
ေရာက္တိုက္ခုိက္တတ္သည္။သတိလက္လြတ္ေငးေမာေနၾကေသာကၽြန္ေတာ္တုိ႕အခ်စ္၊
အလြမ္းတုိ႕၏ျခယ္လွယ္မႈမွာလိုက္ပါေပ်ာ္၀င္ၾကရသည္။


                အခ်စ္၊အလြမ္းကုိအခ်စ္၊အလြမ္းအတုိင္းထားနုိင္ဖုိ႔ခက္မည္ထင္သည္။အခ်စ္မွ အမုန္း၊အလြမ္းမွအရူးျဖစ္သြားတတ္ေသာသာဓကမ်ားစြာရာဇ၀င္ႏွင့္ခ်ီ၍ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကအခ်စ္ကုိအခ်စ္အတုိင္းထား၍အလြမ္းကုိအလြမ္းအတုိင္းထားနုိင္ဖုိ႕တစ္ကုိယ္
ေရခြန္အားျဖင့္စိတ္ကုိုသီးသန္႕တည္ေဆာက္ေနမိသည္။တည္ေဆာက္လက္စသီးသန္႕ျဖစ္
တည္မႈတစ္ခုမို႕ခိုင္မာေၾကာင္းအာမခံရန္ေစာလြန္ေနေသးသည္။ကၽြန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္
တစ္ခုမွာခ်စ္စရာရွိလွ်င္အစြမ္းကုန္ခ်စ္လိုက္မိသည္။လြမ္းစရာရွိလာေသာအခါလည္းအစြမး္
ကုန္လြမ္းရျပန္ပါသည္။ထုိအစြန္းေရာက္ျခင္းသည္ကၽြန္ေတာ္၏အားနည္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္
ေၾကာင္းသစ္ရြက္ေၾကြသံ၊ဥၾသငိုသံၾကားမွသိရွိလုိက္ရသည္။အခ်စ္ႏွင့္အလြမ္းကိုေနရာ
တက်ထားတတ္ဖုိ႕အရွိန္ယူရေပဦးမည္။အခ်ိန္ယူရေပဦးေတာ့မည္။                                                          
-------------------------------------------------------------------------------------------
                  ေႏြဦးညရိပ္ျပာမ်ားသည္လေရာင္ျဖာလွ်င္ရင္သပ္ရႈေမာရေလာက္ေအာင္ခမ္းနားတတ္သည္။
ေဆာင္းည၊ မိုးညမ်ားထက္ေႏြညမ်ားကလေရာင္ႏွင့္ပုိ၍လိုက္ဖက္မည္ထင္သည္။ေႏြညမ်ား
သည္လေရာင္ကိုအလုိလိုလိုအပ္ေနတတ္သည္။လေရာင္မဲ့ေသာေႏြညမ်ားသည္ေရခမ္းေန
ေသာျမစ္တစ္စင္းလုိပင္။မစိုေျပမေတာက္ပ။လေရာင္ျဖာခဲ့ေသာအတိတ္ေႏြဦးညမ်ားဆီမွ
အဘြားေျပာျပခဲ့ဖူးေသာေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားကစိတ္သႏၱာန္မွာအစီအရီျပန္ေပၚလာသည္။
လေရာင္မျဖာေသးေသာေႏြဦးညတစ္ညမို႕လေရာင္ကုိခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေလာက္ေအာင္လြမ္းေနမိသည္
။သစ္ရြက္ေၾကြသံ၊ဥၾသငိုသံ၊ေျမန႔ံသင္းသင္းတုိ႕ျဖင့္ေႏြဦးကုိခက္ဆစ္ဖြင့္၍မလုံေလာက္ေပ။လေရာင္
ရႊန္းလဲ့လဲ့ကိုခ်န္ထားခဲ့လို႕မရ။အုိ္က္စပ္ပူေလာင္ေသာေႏြညမ်ား၀ယ္လေရာင္ေအးေအးမွာ
မေမွးစက္ခ်င္သူမ်ားရွိေကာရွိနုိင္ပါ့မည္လား။


                  ငယ္စဥ္အခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့အဘြားတုိ႕ငယ္စဥ္ကစံနစ္ဆုိးေတြအေၾကာင္းနွင့္
လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ပုိင္းအေျခအေနမ်ားကိုၾကားနာခြင့္ရခဲ့သည္။စည္ေျဗာသံသာသာႏွင့္
ဆီကိုေရခ်ဳိး၊ေဆးရုိးမီးလွဳံခဲ့ရသည္ဟုဆုိေသာေခတ္တစ္ခုကုိလည္းပုံျပင္ပမာနားေထာင္ခဲ့ရ
သည္။အဘြားကသူသိသေလာက္ပဲေျပာျပခဲ့မွန္းယေန႕အခ်ိန္တြင္ကၽြန္ေတာ္ခံစားသိရွိေနျပီ။
အဘြားမသိနုိင္ေတာ့ေသာစံနစ္ဆုိးေတြအမ်ားႀကီးက်န္ေသးမွန္းအဘြားကုိျပန္ေျပာျပခြင့္ရလွ်င္
ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာမျပလုိေတာ့။’’ဆီကိုေရခ်ဳိး”ဟုတင္စားရေလာက္ေအာင္စားသုံးဆီ
ေပါမ်ားခဲ့သည့္ေခတ္တစ္ေခတ္အေၾကာင္းယေန႕တစ္ခ်ဳိ႕ေဒသမ်ားဆီမွကေလးငယ္မ်ားထံသြား
ေရာက္ေျပာျပလွ်င္သူတုိ႕ေလးေတြယုံနုိင္ၾကလိမ့္မည္မထင္ပါ။စည္ေျဗာေတြတီး၍အလွဴေပးၾက
သည့္ဓေလ့အေၾကာငး္ကုိသြားေျပာ၍နားလည္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။သူတို႕ေလးေတြ၏ေသာတ
အာရုံအတြင္းမွာေပါက္ကြဲသံေတြသာခုိေအာင္းေနရႈွာေပလိမ့္မည္။လသာေသာညမ်ားမွာလည္း “ညအခါ၊လသာသာ၊ကစားမလား၊နားမလား၊”ဟစ္ေအာ္ခြင့္ရရွာမည္မဟုတ္။လေရာင္စစ္စစ္ကုိ
မခံစားၾကရရွာပဲေႏြကႏၱာလိုညဆိုးႀကီးေတြဘယ္ေလာက္ျဖတ္သန္းခဲ့ရရွာမည္မသိနုိင္။ကၽြန္ေတာ္
အေတြးရပ္ပစ္လိုက္ရသည္။ကၽြန္ေတာ္ကပုဂၢလိကအလြမ္းျဖင့္ညတစ္ခုမွာေဆြးျမည့္ျမည္တမ္းေန
သည္။မက်ယ္ျပန္႕ေသာအခ်စ္တစ္ခုျဖင့္ႏြံျပာအိုင္မွာနစ္ေနသည္။


              စံနစ္ဆုိးတစ္ခုေအာက္မွာက်ေရာက္ေနဆဲျဖစ္ေသာဘ၀မ်ားကုိကရုဏာသက္ရုံမဟုတ္ပဲ
တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွကူညီခြင့္ရဖုိ႕ႀကဳိးစားခြင့္ရဖုိ႕ႀကဳိးစားရမည္ဟုဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်လိုက္ေသာအခါ
ႏွလုံးေသြးကျပန္ဆူလာသည္။ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္သည္။ယခုတစ္ခါျပန္ဆူလာေသာႏွလုံးေသြး
သည္က်ယ္ျပန္႕ေသာအခ်စ္တစ္ခု၏ေမြးဖြားျခင္းအစျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ျပီးေတာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကိုရင္အသည္းထဲကလြမ္းတတ္လာေအာင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိႏွလုံးသားျဖင့္ျပန္
လည္ခံစားမည္။ထုိ႕ျပင္မာသာထရီဇာ၊မဟတၱမဂႏၵီႏွင့္ႏွလုံးလွသံတမန္စူငိဟာရတုိ႕၏လုပ္ရပ္
ေကာင္းမ်ားကိုလည္းရင္ဘတ္ႏွင့္လြမ္းတတ္ခ်င္ပါေသးသည္။အခ်စ္နွင့္အလြမး္ကိုေနရာတက်
ထားနုိင္ဖုိ႕ကၽြန္ေတာ္ႀကဳိးစားၾကည့္ေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
-------------------------------------------------------------------------------------

                      ကမၻာေျမအတြက္မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာေကာင္းက်ဳိးျပဳသူမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္
ခ်စ္တတ္လာသည္။မရွိေတာ့ျပီျဖစ္ေသာေကာင္းက်ဳိးျပဳသူမ်ားကိုလြမ္းေမာတသတတ္လာသည္။
သူတို႕၏လုပ္ရပ္ေကာင္းမ်ားကိုအနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္တစ္ခုဆီျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးခ်င္ေနမိသည္။
                    ကမၻာေျမအတြက္ေကာင္းက်ဳိးျပဳခ်င္သူေပါမ်ားလာလွ်င္အနာဂတ္ကမၻာသည္သာယာလွပလာ
မည္မွာမလြဲ။ ေႏြညရိပ္ျပာျပာ၌ေငြလသာသာ၏ခ်မ္းျမမႈကိုခံစားမိသူမ်ားလာမည္မွာလည္း အမွန္ပင္။
                   ေႏြညတစ္ည၏အိပ္မေပ်ာ္ေသာသံသရာ၀ယ္ကၽြန္ေတာ္ကအခ်စ္ႏွင့္အလြမ္းကိုခြဲျခားေတြးေနမိ
သည္။ေနရာေဒသေပါင္းစုံမွေႏြကႏၱာညမ်ားဆီလေရာင္လဲ့လဲ့ကုိမွ်ားေပးခ်င္ေနမိသည္။ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတည္းမွ်ားေနလို႕မရ။ေခၚငင္ေနလို႕မျဖစ္။အခ်စ္၊အလြမ္းကိုေနရာတက်ထားလွ်က္က်ယ္ျပန္႔ေသာအခ်စ္၊အဓိပၸါယ္ရွိိေသာအလြမ္းမ်ားျဖင့္လူသားအားလုံး လေရာင္ကုိ၀ုိင္း၀န္း၍မွ်ားၾကမည္ဆုိပါလွ်င္…………။


                                           ရတုသစ္