အေမ့ရြာ

အေမ့ရြာသည္
သာယာျငိမ့္ေျငာင္း ၊ေက်းငွက္ေပါင္း၏
ခ်ဳိေလာင္းသံသာ ၊ေတးထံတ်ာႏွင့္
သဘာ၀ဖြဲ႕ ၊ ပီျပင္ခဲ့၏ ။

အေမ့ရြာ၏
မ်က္ႏွာမူရာ ၊ေရွ႕ဆီမွာလည္း
ရပ္ရြာအတြက္ ၊က်ဳိးျပဳလွ်က္သာ
တစ္ဖက္ဆည္ကန္ ၊ တည္ရွိျပန္၏ ။

အေမ့ရြာကုိ
၀ဲယာ ၀န္းက်င္ ၊ထေနာင္းပင္နွင့္
စိမ္းရႊင္ထန္းေတာ ၊ယာတစ္ေၾကာက
မေနာေခြ႕ဖြယ္ ၊ ၀န္းကာ ကြယ္ ၏ ။

အေမ့ရြာသုိ႕
၀င္ရာ အထူး ၊ ရြာထိပ္ဦး၀ယ္
ၾကယ္နဴးဖြယ္ေကာင္း ၊ ရြာဦးေက်ာင္းကုိ
ႏွစ္ေထာင္းအားရ ၊ ေတြ႕ျမင္ရ၏ ။

အေမ့ရြာ၏
ေနရာ ဗဟုိ ၊ ကုန္းမုိမုိ၀ယ္
ၾကည္ညဳိ တည္ထား ၊ ျမတ္ဘုရားမွာ
ညြတ္တြားမ၀ ၊ သပၸါယ္လွ၏ ။

အေမ့ရြာ၀ယ္
ဘာသာကုိခ်စ္ ၊မ်ဳိးက်စ္လစ္လွ်က္
ေသြးစစ္ေနာင္ညီ ၊ ဘာမထီေသာ
ဇာနည္သားေပါင္း ၊ အင္အားေကာင္း၏ ။

အေမ့ရြာ၌
ပ်ဴငွါယဥ္ေက်း ၊ စိတ္ထားေဖြး၍
ေအးေဆးတည္ၾကည္ ၊ ျမန္မာပီေသာ
မဒီကညာ ၊မ်ားလွပါ၏ ။

ေမ့ရြာေျခေန ၊ တည္တံ့ေစဖို႕
ရြာေနလူထု ၊  ဉာဏ္တင္ရႈေလာ့
ဂရုမထား ၊ ျမင္ေ၀၀ါးလွ်င္
ႏွစ္မ်ားမၾကာ ၊ခ်ိန္အခါ၌
သဘာ၀ေပ်ာက္ ၊  ေသာက ေရာက္လိမ့္
ဦးေႏွာက္ကုိသုံး ၊ ေပါင္းစည္းလုံး၍
စုရုံးညီညာ ၊ ၀ိုင္း၀န္းကာ မွ
ေမ့ရြာ အလွ ၊ မေပ်ာက္ရွမည္
အပၸမာဒ တရား ရွိေစေသာ၀္
ရပ္ရြာအလွအား မခ်ိေစေသာ၀္ ။        ။


ရတုသစ္
25052013
ည ၈နာရီ ၅၀မိနစ္