"လြမ္းလိမ့္လူးလူး လိွဳင္းလိုလြင့္လြင့္"

ညလယ္တိမ္ယံ ၊လပန္းပန္လွ်က္
၀တ္ဆံနုေထြး၊ ပန္းတုိင္းေမႊးစဥ္ 
ခ်ဳိေတးနုယဥ္ ၊ ေတးသီ ဆင္၍
ခ်စ္ၾကင္ႏွမ ၊ မ်က္ႏွာလွအား
ရႊန္းပသာၾကည္ ၊ ၾကည့္ခြင့္ရည္သည္
ခ်စ္တည္သက္ေသ..ခ်စ္မုိးေစြ..။

ခ်စ္မိုးေစြေသာ္၊ ေလျပည္ေလညင္း
တသင္းသင္းနွင္႕၊ တင္႕လင္းလဲ႕ျဖာ
သူ႕မ်က္လႊာလည္း၊တာရာေသာက္ရွ ဴး
ျပိဳင္တိုင္းရူးလိမ္႕။

မူးမူးေမ့ေမ့ ၊ ခ်စ္စိတ္ေတြ႕လည္း
ျပတ္ေရြ႕ေမတၱာ ၊ မခိုင္မာ၍
ရင္လႊာကုိျဖတ္ ၊ သူစိမ္းဆတ္ေသာ္
လြမ္းဓာတ္ကိုယ္လုံး ၊ သိမ့္သိမ့္မႈန္းသည္
ထစ္ခ်ဳန္း မိုးႏွယ္..မ်က္ရည္လြယ္ခဲ့ ။

လကြယ္ညေမွာင္ ၊ ၾကယ္ေရာင္ဆိတ္သုဥ္း
ရင္နွလံုးလည္း၊ ျပတ္ရံႈးကြဲေၾက
ရင္ေျမကမၻာ၊ ေဖြရွာပါလည္း
ဘယ္မွာမေတြ႕၊ တမင္ေမ႕ထင္႕။

ေမ့ေမ့ေမာေမာ၊ေသာေသာရုတ္ရုတ ္၊
လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ ၊ လြမ္းဇာတ္ရွည္ဆ
ေျဖလည္းမရ၊ေၾကကြဲစေတြ၊
စိန္ေရႊလိုလက္၊မနက္ေန႔ည
ေမ့မရဘူး။

ရင္၀လႈိက္ဆူ ၊ ခ်စ္သည္းအူျပတ္
ေႏြပူဆယ္ဆင္း ၊ ျပဳိင္ထြန္းလင္းသုိ႕
ရင္တြင္း ေျခာက္ေသြ႕ ၊ စမ္းမေတြ႕သည္
ခ်စ္၍ရူးခဲ့ရပါျပီ။

ရူးရူးသြမ္းသြမ္း ၊ ၾကိတ္ႏြမ္းရိႈက္ေမာ
ေတြ႕ေသာကညာ၊ ေမမ်ားေလလား
ထင္၀ိုး၀ါးနွင္႕၊ ေသြးသားေ၀ရီ
မတည္စိတ္ဓာတ္၊ ျပိဳကာပ်က္ထင္႕။

လြမ္းရက္လြင့္လူး ၊ စိတ္ႏြမ္းဖူးခဲ့
စိတ္ရူးေလရူး၊ညဦးလြန္ေစ
ရာသီေထြျပား၊မိုးလင္းသြားလည ္း
ၾကယ္ေျခရာေကာက္၊တစ္ေယာက္ထီးတည္း
ေလွ်ာက္ရဦးမည္၊နာရီလရက္၊
တစ္သက္မက၊ဖ်က္မရဘူး၊
ရူးတယ္ဆိုလည္းဆိုပါေတာ့ ။

သူ႕ကုိတမ္းတ ၊ ေန႕နဲ႕ညလည္း
ဒုကၡထပ္ထပ္ ၊ ေက်ာျခင္းကပ္ခဲ့
ပြင့္ဖတ္နုေၾကြ ၊ ခ်စ္စိတ္ေဖြလည္း
စိမ္းေနသူက ၊ မီးနီျပသည္
ငိုရျခင္းသာ..ေမာင့္ကမၻာ ။

ေမွာင္လႊာသုဥ္းဆိတ္ ၊ ကမၻာရိပ္၀ယ္
တိတ္တိတ္သာလြမ္း၊ ကိုယ္႕မွာႏြမ္းလည္း
ျမတ္ပန္းေတာ္၀င္၊ ျဖဴစင္ပ၀င္း
ေမႊးသတင္းနွင္႕၊ ဂုဏ္သင္းပါေစ
ဆႏၵေျခြျပဳ၊ မ်က္ရည္စုျဖင္႕
သမုဒယ ၊ ဒီၾကိဳးစကို
ဒီမွ်သာတြင္ ၊ရပ္တန္႕ခ်င္ျပီ
သခင္အမ်က္ေတာ္ ေျပပါေတာ႕။

မ်က္ေျဖေတာင္းဆု၊ျပဳျပဳသမွ်
ဘဝအပူ၊ခဏယူသိမ္း
ဘယ္သူၿငိမ္းပါ့ ၊စိမ္းခဲ့ႏွလံုး
ဆံုးခဲ့ေမတၲာ ၊မာခဲ့အခ်စ္
ဒီတစ္ေခတ္ထဲ ၊နစ္က်န္ႏြမ္းယဲ့
က်န္ေနခဲ့မည္...
လြမ္းတဲ့ကမၻာတည္ပါေစ
ပန္းဖြဲ႕ကဗ်ာသီကာေျခြ။

ေမာင္နုိင္လင္း(ေကာလင္း)၊ လြမ္းေနာင္ ၊ ရတုသစ္

 (01/06/2013 )

( အြန္လိုင္းလင္းေရာင္ျခည္ဂရုခ်က္ေဘာက္မွာသုံးေယာက္ေပါင္း

ျပီး ရင္ခ်င္းတိုုက္ဆုိင္မိတဲ့ ရုိးရာကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ..။ ခံစားနုိင္ၾကပါေစ ။ )