အလြမ္းခါးခါး

အလည္လြန္လေရာင္ကိုလိုက္ရွာရင္း
ၾကယ္ပ်ဳိးခင္းေတြဆီ ေျခဦးလွည့္မိ
သတိရစိတ္ဟာ
ၾကယ္ေလးေတြလို မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္မဟုတ္ဘူး ။

ရူးသြပ္မႈအယ္လ္ဘမ္တစ္ခ်ပ္အျပည့္
ေမ့မရျခင္းေတြနဲ႕မာတိကာလုပ္ထားရ
တကယ္ေတာ့
ငါ့ရဲ႕ဖ်ားနာႏြမ္းရိျခင္းဟာ
မ်က္ရည္မိုးမိလို႕ျဖစ္ရမယ္ ။

ညေပ်ာက္ၾကယ္ေတြနဲ႕ခ်ဳပ္စပ္ထားတဲ့ေကာင္းကင္ဟာ
လြင္ျပင္အ၀ါႀကီးကုိ ေတြ႕ကတည္းက
ျပာစင္မြန္ညက္ ဖုိ႕ေမ့ေနေပါ့ ။

ကိုယ္တိုင္ျပန္ေခ်ာ့မရတဲ့သူမို႔
ဘ၀က
အလြမ္းနဲ႕ဓာတ္ျပဳျခင္းခံထားရတဲ့သတၱဳေဖ်ာ္ရည္လုိ
ဘယ္အခ်ဳိနဲ႕ေရာလို႕မွ အခါးမျပယ္ေတာ့ဘူး...။            ။


ရတုသစ္