ဧကရီ...မွာတမ္း

ဧကရီ...မွာတမ္း
~~~~~~~~~

အိပ္ မက္ ေစ ရာ
ေဖြ ရွာ ေမာ မိ
လြမ္း သည့္ အ ေၾကာင္း
စိတ္ ေထာင္း ကုိယ္ ေၾက
ပူ ေႏြ ရ ထား
ေျပး အား ေကာင္း ခဲ့
ရင္ နဲ႔ ရင္း လ်က္
ရ မၼက္ ဝုိင္ ခ်ဳိ
ေသာက္ လုိ လည္း ေဝး
စိတ္ ေဆြး ကုိယ္ ႏြမ္း
ေမာ ပန္း ျခင္း သာ
ေရာက္ လာ ခဲ့ ၿပီ ဧကရီ..ေရ..။

မ်က္ ရည္ စြတ္ စုိ
မ ငုိ ပါ နဲ႔
တုိး သဲ့ ရႈိက္ သံ
လြင့္ ပ်ံ ပါ နဲ႔
တိတ္ ရဲ႕ ဇာတ္ လမ္း
ျပန္ တမ္း တ ေသာ္
ရႈိက္ ႏြမ္း သံ ေတြ
ရင္ ေဗြ တစ္ ေၾကာ
ထူ ေျပာ ခဲ့ ရာ
မ်က္ နွာ လႊဲ ထား
စဥ္း စား ျခင္း ရပ္
ခ်စ္ မွတ္ သ မွ်
လြမ္း ရ လဒ္ သာ
နွင္း အပ္ ခံ ရ သခင္ မ..ေရ.. ။

လြမ္း ည အ လြန္
မင္း ထြန္ ယက္ ရာ
က မၻာ သီး ျခား
လင္း အား ေကာင္း ေစ
ပြင့္ ေဝ သ မွ်
ခ်ဳိ ျမ ပါ ေစ
ေဝး ေန သူ က
ဆ ႏၵ ျပဳ ထား
သူ ၾကား ေစ သား သိ ေစ သား ေလ ။

ဆု ေႁခြ သ မွ်
သူ...ရ ေစ ခ်င္
ရင္ ခြင္ အ စစ္
သူ ခ်စ္ ေတြ႕ လွ်က္
အိပ္ မက္ လွ လွ
ဂီ တ သံ သာ
ေျဖ ရာ ေတြ႕ ရွိ
မ သိ အ လြမ္း
အ ႏြမ္း မ ေတြ႕
ခ်စ္ ေငြ႕ ရိပ္ မွာ
လွ ျဖာ ေန ရစ္
လြမ္း က်စ္ သည့္ ၾကဳိး
ေဝွ႔ တုိး ေနွာင္ ကာ
က မၻာ ျခား ဆီ
သြား ၿပီ နႈတ္ ဆက္
ငါ လက္ ျပ ခဲ့
ည ရဲ႕ သီ ခ်င္း
တုိး ညင္း ႐ြတ္ လ်က္
ငါ ထြက္ ခါြ ၿပီ ဧကရီ...ေရ...
ဝဋ္ ေက် ခ်ိန္ က ၾကာဦးမည္ ။


ရတုသစ္

23072013
8:45 pm