*"အိပ္မက္ေတြကုိ...အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔.."
ထီထုိးရျခင္းရဲ႕..ရည္ရြယ္ခ်က္ ေပးခဲ့တယ္...
ဒါေပမယ့္...
ထီထုိးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္တုိင္း...ထီဆိုင္မွာ...
" မနက္ျဖန္ထီဖြင့္မည္" စာတမ္းေတြ႕ရေပါ့...
ထီဖြင့္တုိင္းလည္း...ေပါက္စဥ္တုိက္ဖုိ႔ေမ့ေလ်ာ့ေနရဲ႕...
ေခ်ာ္ေတာေငါ့ေနတဲ့...ကံေကာင္းျခင္းက..
မူရင္းက...မူရင္း အတုိင္းပဲ...။
*ေရွးေခတ္ေဘဘီလုံက...သူၾကြယ္ေတြ...
ဘယ္လုိ..စုေဆာင္းခဲ့ၾကတာပါလိမ့္...?
အသျပာကုိ...ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္စုဖုိ႔ေလာက္ေတာင္...မွတ္မွတ္ထင္ထင္မရွိေတာ့...
မရွိဘ၀ က...မရွိခဏ မဟုတ္...မရွိတစ္ဘ၀...
ဘာမွမရွိတဲ့ဘ၀မွာ...မရွိျခင္းေတြပဲ..ရွိေတာ့တယ္...။
*"မရွိတာထက္...မသိတာခက္" မျဖစ္ဖုိ႔ပဲ...လုံးပမ္းေနရ
ဒုကၡျမစ္ထဲမွာ..ဆိုေတာ့...ပစ္လုိက္တဲ့ကြန္ခ်က္တုိင္း...သုခကုိမမိဘူး...
မရွိျခင္းကုိ...ငါးစာလုပ္မွ်ားဖုိ႔..ႀကဳိးစားတုိင္း...
ေရခ်ဳိးၿပီး ျပန္ခဲ့ရုံပဲေလ...
ေရစိုတာေတာ့...အဖတ္တင္ပါရဲ႕...။
*မတည့္အတူေနေတြက...ေမးေနၾကၿပီ...
"ဒါေတြ...ေရးေနလို႔..မင္းဘ၀ ေကာင္းစားမွာလား" တဲ့
" ဟား...ဟား...ဟား.."ဆုိၿပီး ၀တၳဳစာအုပ္ေတြထဲကလုိ...မရယ္ျဖစ္ခဲ့ပါ...
ရင္ဘတ္ထဲမွာပဲ...အစုိင္အခဲက ထုထည္ႀကီးခဲ့ေပါ့...။
*ခနဲ႔တဲ့တဲ့ အသံေတြကုိ...ဗုိက္တာမင္ေတြလို...စားၿမဳံ႕ျပန္ရင္း...
မနက္ျဖန္ေတြကို...ေရးျခစ္ေနမိ...
ငုပ္မိမွေတာ့...ေအာက္ၾကမ္းျပင္ထိ..ခရီးဆက္မယ္...
စင္ေပၚတက္နဳိင္တဲ့...တစ္ေန႔...ေန႔...
............................................................။
*မူလတန္းဖတ္စာအုပ္ထဲက...မပုၾကြယ္အေၾကာင္းကုိ..
ေကာင္းေကာင္း...မွတ္မိေနေသးသမွ်...
မာန္ကုိေတာ့...မခ်ေသးဘူး...
ဘ၀ကုိ..ကဗ်ာနဲ႔..ညီမွ်ျခင္းထုိးထားရင္း...
အလင္းရဲ႕ ရနံ႔ကုိ...ရွူရွုိက္ဖုိ႔...
လမုိက္ညေတြရဲ႕... ကမ္းပါးတစ္ဖက္က...ေစာင့္မယ္...
ေလာေလာဆယ္ေတာ့...
"ကံၾကမၼာကုိ...မွ်ားဖုိ႔..ငါးစာ..မရွိေသးဘူး"...။
ရတုသစ္
(7/9/2012--9:40 PM)

ထီထုိးရျခင္းရဲ႕..ရည္ရြယ္ခ်က္ ေပးခဲ့တယ္...
ဒါေပမယ့္...
ထီထုိးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္တုိင္း...ထီဆိုင္မွာ...
" မနက္ျဖန္ထီဖြင့္မည္" စာတမ္းေတြ႕ရေပါ့...
ထီဖြင့္တုိင္းလည္း...ေပါက္စဥ္တုိက္ဖုိ႔ေမ့ေလ်ာ့ေနရဲ႕...
ေခ်ာ္ေတာေငါ့ေနတဲ့...ကံေကာင္းျခင္းက..
မူရင္းက...မူရင္း အတုိင္းပဲ...။
*ေရွးေခတ္ေဘဘီလုံက...သူၾကြယ္ေတြ...
ဘယ္လုိ..စုေဆာင္းခဲ့ၾကတာပါလိမ့္...?
အသျပာကုိ...ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္စုဖုိ႔ေလာက္ေတာင္...မွတ္မွတ္ထင္ထင္မရွိေတာ့...
မရွိဘ၀ က...မရွိခဏ မဟုတ္...မရွိတစ္ဘ၀...
ဘာမွမရွိတဲ့ဘ၀မွာ...မရွိျခင္းေတြပဲ..ရွိေတာ့တယ္...။
*"မရွိတာထက္...မသိတာခက္" မျဖစ္ဖုိ႔ပဲ...လုံးပမ္းေနရ
ဒုကၡျမစ္ထဲမွာ..ဆိုေတာ့...ပစ္လုိက္တဲ့ကြန္ခ်က္တုိင္း...သုခကုိမမိဘူး...
မရွိျခင္းကုိ...ငါးစာလုပ္မွ်ားဖုိ႔..ႀကဳိးစားတုိင္း...
ေရခ်ဳိးၿပီး ျပန္ခဲ့ရုံပဲေလ...
ေရစိုတာေတာ့...အဖတ္တင္ပါရဲ႕...။
*မတည့္အတူေနေတြက...ေမးေနၾကၿပီ...
"ဒါေတြ...ေရးေနလို႔..မင္းဘ၀ ေကာင္းစားမွာလား" တဲ့
" ဟား...ဟား...ဟား.."ဆုိၿပီး ၀တၳဳစာအုပ္ေတြထဲကလုိ...မရယ္ျဖစ္ခဲ့ပါ...
ရင္ဘတ္ထဲမွာပဲ...အစုိင္အခဲက ထုထည္ႀကီးခဲ့ေပါ့...။
*ခနဲ႔တဲ့တဲ့ အသံေတြကုိ...ဗုိက္တာမင္ေတြလို...စားၿမဳံ႕ျပန္ရင္း...
မနက္ျဖန္ေတြကို...ေရးျခစ္ေနမိ...
ငုပ္မိမွေတာ့...ေအာက္ၾကမ္းျပင္ထိ..ခရီးဆက္မယ္...
စင္ေပၚတက္နဳိင္တဲ့...တစ္ေန႔...ေန႔...
............................................................။
*မူလတန္းဖတ္စာအုပ္ထဲက...မပုၾကြယ္အေၾကာင္းကုိ..
ေကာင္းေကာင္း...မွတ္မိေနေသးသမွ်...
မာန္ကုိေတာ့...မခ်ေသးဘူး...
ဘ၀ကုိ..ကဗ်ာနဲ႔..ညီမွ်ျခင္းထုိးထားရင္း...
အလင္းရဲ႕ ရနံ႔ကုိ...ရွူရွုိက္ဖုိ႔...
လမုိက္ညေတြရဲ႕... ကမ္းပါးတစ္ဖက္က...ေစာင့္မယ္...
ေလာေလာဆယ္ေတာ့...
"ကံၾကမၼာကုိ...မွ်ားဖုိ႔..ငါးစာ..မရွိေသးဘူး"...။
ရတုသစ္
(7/9/2012--9:40 PM)

No comments:
Post a Comment