အလှကြည့်ကာ
မြတ်နိုးပါမှ
ပန်းမှာမွှေးဆင့်..လေညာလွင့် ။
ပန်းလေးဘ၀
မညှိုးရအောင်
ကူမစောင့်ပေး
မြေစာကျေွးလျှက်
ရန်ဘေးကင်းအောင်
သူကြံဆောင်လည်း
သိအောင်မပြော..သူ့သဘော ။
ပန်းလေးလန်းစွင့်
ရနံ့လွှင့်၍
ပြုံး၀င့်နေလျှင်
သူပျော်ရွှင်သည်
ခူးချင်သောစိတ်..သူပြန်ပိတ် ။
ဥယျာဉ်မှူးသူ
စိတ်တွင်းဖြူကို
ငြူစူမှာလား
စိုးထိတ်အားကြောင့်
လှအားရွှန်းလက်
ပန်းပွင့်ခက်ကို
လှမ်းလက်ရုပ်သိမ်း
စိတ်ကိုထိန်းမည်
ချစ်ကိန်းသည့်စိတ်..တိုးတိုးတိတ်် ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရတုသစ်
2 comments:
ဥယ်ာဥ္ေလးစိတ္ထားျဖဴစင္လွပါ၏
လွအားရႊန္းလက္
ပန္းပြင့္ခက္ကုိ
လွမ္းလက္ရုပ္သိမ္း
စိတ္ကုိထိန္းမည္
ခ်စ္ကိန္းသည့္စိတ္..တိုးတုိးတိတ္္ ....
အမေလးေလ .....
ႏုေနထွာေနာ္ ကိုေရႊရတု.....:P
စတာေနာ္...ကဗ်ာေလးက လွပႏုရြေနတာပဲ
ၾကိဳက္တယ္ သိလားးးးးးးးးးး :)
Post a Comment