မႏၱေလးလား..ခရီးထြက္သြားတယ္

ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကိုလြမ္းလို႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
အေတြးလူးလြန္႕တုိင္း
ေရႊက်ဳိင္းတလူလူနဲ႕သဲျဖဴ ၊ရာဇမတ္ေတြကို တ,သမိ
မႏၱေလးကို ခုထိ တမ္းမက္ေနတုန္း ။

မသိမသာ၀င္လုံးတဲ့လက္္သီးပုန္းေတြေအာက္
မႏၱေလးဟာ ဒူးေထာက္ခဲ့ေလျပီလား
ေသြးရဲသလား ျပသဖုိ႕ထက္
အူမေတာင့္ဖုိ႕အေရးေပၚအေျခအေနျဖစ္သြားခဲ့
ေသြးအားေလ်ာ့ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကုိ
ဘယ္လုိ ျပန္ကုစားၾကမလဲ ။

ႏွလုံးသားေတြကို
အနာဂတ္ျပတင္းေပါက္ေတြထိလွမ္းျမင္ခုိင္းထားပါ ။

ျမန္မာလို ရုိးရုိးေလး ေမးခ်င္တယ္
ျမန္မာလို ေသြးရဲရဲနဲ႕ေျဖေပးနုိင္မလား
မႏၱေလး ဘယ္ေရာက္သြားလဲ..ေမးလိုက္ျပီ ။


ေစ်းခ်ဳိနားမွာလား..ဟင့္အင္း
မႏၱေလးေတာင္မွာလား ..မဟုတ္ေသးဘူး
က်ဳံးေဘးပတ္လည္လား..မေတြ႕မိပါဘူး
ကန္ေတာ္ႀကီးမွာေရာ..မရွိေတာ့ဘူး
ျမဳိ႕တြင္းမွာေရာေတြ႕ေသးလား..တစ္ခါတစ္ရံပါပဲ
ဒါဆုိ မႏၱေလးေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာထည့္သင့္ျပီ ။

သူခုိးဆုိတုိင္းမ်က္ႏွာဖုံးပါမယ္ခ်ည္းမထင္နဲ႕
အသြင္အျပင္ကုိပဲၾကည့္မိလို႕
ႏွစ္ခါမက နာခဲ့ေပါင္းမ်ားလွေပါ့ ။

ေဖာ့ေဖာ့ေတြးရင္ ေရးေရးပဲျမင္တာ သဘာ၀
က်ဳပ္ကေတာ့
မႏၱေလးကို မႏၱေလးလိုပဲ ျပန္ေတြ႕ခ်င္တယ္ ။

ခင္ဗ်ားတုိ႕ျမင္လိုက္လား
မႏၱေလးကို ေတြ႕ရင္အေၾကာင္းၾကားေပးပါ ။

ေအာင္ပင္လယ္မွာ လုိလုိ
ရန္ကင္းေတာင္ဖက္မွာ လိုလုိ
ျမရည္နႏၵာမွာ လုိလုိ
ျမဳိ႕ေဟာင္း ဘူတာနားမွာ လုိလုိ
မႏၱေလးကို ေတြ႕ရင္ ေျပာေပးပါ ။

ေနညဳိခ်ိန္တိုင္း စက္ဘီးကုိယ္စီနင္းလို႕
ထမင္းခ်ဳိင့္ ပိန္႕ပိန္႔ေလးေတြသယ္ေဆာင္ရင္း
ေရႊေျခက်င္းမဲ့ေျခေထာက္ေလးေတြ
အိမ္ျပန္သြားၾကမွာလား
အိမ္ပ်ံသြားၾကတာလား ။

အေျဖစကားသဲ့သဲ့ၾကားလုိက္မိ
မခ်ိတင္ကဲ ျဖစ္က်န္ခဲ့ရတာရင္နာလို႕မဆုံးဘူး ။

ေနာက္ဆုံးရသတင္းလႊာကို
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္မွာ တင္ထားလုိက္ရတယ္ ။ ။

   . . . . ..ရတုသစ္
  .(4-2-2013 ..10:10Pm)