ရတက်ဖြာဆွေးပူမီး
ရင်စည်း၍ မခံသာ ၊
ဆွေးစရာ
ဝေးကမ္ဘာ သူလေပြေးပြီပေါ့
နွေးစရာရင်ခွင်ဝေးပြီထင့်
ရင်နင့်နင့်နာ ။
ထားသစ္စာ
ဓါးဖြစ်ကာ ရင်ကိုခွဲ ၊
မောင့်အသဲချည်တိုင်ပြေမှ
ပျိုမေမှာ တစ်တိုင်ယိမ်းမယ်လား
သူစိမ်းဆန် သူရှောင်ဖယ်လို့
မျက်ကွယ်မှာ မေတ္တာသိမ်းတယ်
စိမ်းဆတ်ဆတ်ကွဲ ။
ရတုသစ်
No comments:
Post a Comment