လူနာတစ္ေကာင္ေၾကြတဲ့အလြမ္း

မဟာရာမ္တံတုိင္းႀကီးေလာက္ဆုိ
ေက်ာ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႕ ကုိယ္မေတြေ၀ပါဘူး
ခုေတြ႕ေနတဲ့ တံတိုင္းကမလြယ္မွန္း
ရင္ျပတင္းခန္းစည္း ေလးလွပ္ျပီးေမာ့ၾကည့္ပါ ။
မာယာေတြလို႕ မင္းယူဆထားသမွ်
ကုိယ္ ေစာဒက မတက္ခ်င္ခဲ့
မင္း ထင္တဲ့ဖက္ က စြပ္စြဲပါ
ကုိယ့္ရင္နာ ကိုယ္သာ အသိဆုံး ။
ရင္ခုန္ႏႈန္းကုိ စကားထာမ၀ွက္ဘဲထားၾကည့္
မင္းသိသလုိ ကိုယ္လည္းသိေနတဲ့ ရင္ခုန္သံ
ကိုယ္ မျငင္းဆန္ခဲ့ဘူး
ဒီဆူးက ေနရာမွားျပီး ဆူးခဲ့သလား
ဒဏ္ရာရတဲ့ၾကားက ကုိယ္ေပ်ာ္တယ္ ။
မျငိတြယ္ခဲ့ၾကရင္အေကာင္းသား
ခုေတာ့..
ကုိယ့္ႏွလုံးသား ကုိယ္ ျပန္ ျပန္ညာေနခဲ့
ဖိအားျပင္းလာတဲ့ ရင္ဘတ္က
ၾကက္ေျခခတ္ရုံနဲ႕မလုံၿခဳံေတာ့ဘူး
ကုိယ့္ကုိ ေမ့ေဆးတစ္ဗူးေပးပါ ။
မင္းမႀကဳိက္တာမွန္သမွ် ကိုယ္လုပ္မယ္
ကိုယ့္ ကုိနားလည္မေပးပါနဲ႕
အေျဖလႊာတစ္ခုထဲထြက္မယ့္ ေမးခြန္းအတြက္
ကုိယ့္အိပ္မက္ေတြ လက္ပန္းက်ေနတယ္
အလြမ္း + အခ်စ္ = ? ။
ကိုယ္ေျပာခဲ့ဖူးသမွ်စကားမ်ား
လိမ္ညာတယ္ ပဲ မွတ္ထားလုိက္ပါ
စကားဟာ စကား
နွလုံးသားဟာ နွလုံးသား
ဒီမ်ဥ္း နွစ္ခုၾကား ကုိယ္ ငရဲက်ပါေစေတာ့ ။
မျဖစ္နုိင္မွန္းသိေလေလ
ပုိျဖစ္ခ်င္ေလ ေလာကရဲ႕သေဘာမွာ
အေမာအပန္းမခံခ်င္ပါနဲ႕
ဆန္႕က်င္တာေတြကိုယ္လုပ္တုိင္း
ကုိယ့္ကုိယ္အနုူိင္နဲ႕ပိုင္းသြားေစခ်င္တယ္ ။
တံတုိင္းေနာက္ကြယ္ကအမွန္ဇာတ္ျမစ္ကုိ
မင္း တူးျမွဳပ္ပစ္လုိက္ပါ
ရုပ္သိမ္းမရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္နဲ႕
လြင့္ေနေအာင္ ကိုယ္ရူးသြပ္မယ္ ။
ရင္ထဲထိအလြတ္ရေနတဲ့နာမည္တစ္လုံးနဲ႕
အရႈံးမွန္သမွ် ကုိယ္လည္စင္းခံမယ္ ။
ေန႕ခံ ညခံ ဗိမာန္က်ဥ္းေလးထဲ
အသည္းကြဲေနမယ့္အေၾကာင္းေလး
မင္း မေတြးခဲ့မိရုံနဲ႕
ကုိယ့္ဘ၀လုံေလာက္ခဲ့တယ္ ။
တကယ္ဆို ကိုယ္က
၀ဋ္နာ ကံနာ ရင္နာေတြမွာ
အလြမ္းနာဖိစီးေနတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရ
ဒီမခ်ဳိျမျခင္းေတြထဲ
ကုိယ္ တစ္ေယာက္ထဲေၾကြမယ္
မင္း မ်က္ရည္ေတြ သိမ္းေပးပါ ။ ။

ရတုသစ္
29032013
10:25PM