မဟာရာမ်တံတိုင်းကြီးလောက်ဆို
ကျော်ဖြတ်ပစ်ဖို့ ကိုယ်မတွေေ၀ပါဘူး
ခုတွေ့နေတဲ့ တံတိုင်းကမလွယ်မှန်း
ရင်ပြတင်းခန်းစည်း လေးလှပ်ပြီးမော့ကြည့်ပါ ။
မာယာတွေလို့ မင်းယူဆထားသမျှ
ကိုယ် စောဒက မတက်ချင်ခဲ့
မင်း ထင်တဲ့ဖက် က စြပ္စြဲပါ
ကိုယ့်ရင်နာ ကိုယ္သာ အသိဆုံး ။
ရင်ခုန်နှုန်းကို စကားထာမ၀ှက်ဘဲထားကြည့်
မင်းသိသလို ကိုယ်လည်းသိနေတဲ့ ရင်ခုန်သံ
ကိုယ် မငြင်းဆန်ခဲ့ဘူး
ဒီဆူးက နေရာမှားပြီး ဆူးခဲ့သလား
ဒဏ်ရာရတဲ့ကြားက ကိုယ်ပျော်တယ် ။
မငြိတွယ်ခဲ့ကြရင်အကောင်းသား
ခုတော့..
ကိုယ့်နှလုံးသား ကိုယ် ပြန် ပြန်ညာနေခဲ့
ဖိအားပြင်းလာတဲ့ ရင်ဘတ်က
ကြက်ခြေခတ်ရုံနဲ့မလုံခြုံတော့ဘူး
ကိုယ့်ကို မေ့ဆေးတစ်ဘူးပေးပါ ။
မင်းမကြိုက်တာမှန်သမျှ ကိုယ်လုပ်မယ်
ကိုယ့် ကိုနားလည်မပေးပါနဲ့
အဖြေလွှာတစ်ခုထဲထွက်မယ့် မေးခွန်းအတွက်
ကိုယ့်အိပ်မက်တွေ လက်ပန်းကျနေတယ်
အလွမ်း + အချစ် = ? ။
ကိုယ်ပြောခဲ့ဖူးသမျှစကားများ
လိမ်ညာတယ်ပဲ မှတ်ထားလိုက်ပါ
စကားဟာ စကား
နှလုံးသားဟာ နှလုံးသား
ဒီမျဉ်းနှစ်ခုကြား ကိုယ် ငရဲကျပါစေတော့ ။
မဖြစ်နိုင်မှန်းသိလေလေ
ပိုဖြစ်ချင်လေ လောကရဲ့သဘောမှာ
အမောအပန်းမခံချင်ပါနဲ့
ဆန့်ကျင်တာတွေကိုယ်လုပ်တိုင်း
ကိုယ့်ကိုယ်အနိုင်နဲ့ပိုင်းသွားစေချင်တယ် ။
တံတိုင်းနောက်ကွယ်ကအမှန်ဇာတ်မြစ်ကို
မင်း တူးမြှုပ်ပစ်လိုက်ပါ
ရုပ်သိမ်းမရတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်နဲ့
လွင့်နေအောင် ကိုယ်ရူးသွပ်မယ် ။
ရင်ထဲထိအလွတ်ရနေတဲ့နာမည်တစ်လုံးနဲ့
အရှုံးမှန်သမျှ ကိုယ်လည်စင်းခံမယ် ။
နေ့ခံ ညခံ ဗိမာန်ကျဉ်းလေးထဲ
အသည်းကွဲနေမယ့်အကြောင်းလေး
မင်း မတွေးခဲ့မိရုံနဲ့
ကိုယ့်ဘ၀လုံလောက်ခဲ့တယ် ။
တကယ်ဆို ကိုယ်က
၀ဋ်နာ ကံနာ ရင်နာတွေမှာ
အလွမ်းနာဖိစီးနေတဲ့ လူနာတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ရ
ဒီမချိုမြခြင်းတွေထဲ
ကိုယ် တစ်ယောက်တည်း ကြွေမယ်
မင်း မျက်ရည်တွေ သိမ်းပေးပါ ။ ။
ရတုသစ်
29032013
10:25PM
No comments:
Post a Comment