"ပိေတာက္ည၏လေရာင္မွာ ျပာက်ျခင္း"

ပိေတာက္လည္းပြင့္ ၊လေရာင္လြင့္၍ူ
ခြန္းဆင့္ေလေျပ(ျပည္) ၊ မွာတမ္းေျခြေသာ္
ရင္ေျမကမၻာ ၊ အသည္းလႊာ၀ယ္
ရွည္ၾကာစြဲထင္ ၊ပုံရိပ္ရွင္ကုိ
ဆြတ္က်င္တမ္းတ..မွန္းဆရည္..။

လူေျခတိတ္ဆိတ္ ၊ေနမင္းအိပ္ခ်ိန္
လရိပ္ေအာက္မွာ ၊ သူ႕ ေျခရာကို
ေဖြရွာေနမိ ၊ သူ..မသိလည္း
ည၏ ေရာင္းရင္း ၊ၾကယ္တစ္သင္းက
ခ်င္းခ်င္းမ်က္ကြယ္..ေလွာင္ရယ္ျပီ..။

ပိေတာက္ေရႊ၀ါ ၊ ခ်ဳိးယူလာလည္း
ေကသာဦးတြင္ ၊ ဆင္ျမန္းတင္မည့္
သခင္မ မွာ ၊ တစ္ေနရာသုိ႕
ဖယ္ခြါေရွာင္ထြက္ ၊ စိမ္းကားခ်က္ေၾကာင့္
၀င္းလက္ပိေတာက္ ၊ ပန္သူေပ်ာက္ခဲ့
စိတ္ေျခာက္ခ်ားကာ ၊ ညကမၻာ၀ယ္
ရင္နာ ငိုေၾကြး..လြမ္းေတးသီ..။

ေၾသာ္...
ပိေတာက္ပြင့္ကာ ၊လမင္းသာေသာ္
ၾကင္နာသူေ၀း ၊ ကံက်ဳိးေပးကုိ
ျပန္ေတြး နာက်င္ ၊ ေမ့ထားခ်င္လည္း
စိတ္လြင္ျပင္ထဲ ၊ လေရာင္ႀကဲ၍
ပြင့္ဆဲပိေတာက္ ၊ ေရႊရည္ေသာက္က
ရူးေလာက္မတတ္ ၊ လြမ္းပူဟပ္လွ်က္
က်ဳိးျပတ္အသည္း..မီးစြဲ ျပီ..။ ။


ရတုသစ္
21042013