မီးတောက်သစ်ပင်

* တငွေ့ငွေ့လောင်ကျွမ်းပြီး

   ဖွဲမီးလို လှိုက်ကာ..လှိုက်ကာ

   သံသရာမဆုံးသရွေ့တောက်ခဲ့တဲ့ မီး

   ထိန် ညီး ဖြာ ဝေ  ဆဲပေါ့..။

* တစ်မာထည်း မာ လာတဲ့မာနများက

   သွေးအား ကောင်းလာတဲ့ ဓားတစ်လက်လို

   ဆွဲဖျက် ခုတ်ထစ်ရန် အဆင်သင့်..

   ရင့်လာတာက အရိုးများသာ..

   အသိလွှာက နုဆဲ..နုမြဲ..။

* ကျူကျူပါအောင်ငိုကြွေးခဲ့ရတဲ့

   မျက်ရည်အခမ်းအနားတွေကလည်း

   မြည်သံစွဲအလင်္ကာတစ်ခုလို မချိုမြိန်ခဲ့..

   စီးတဲ့ရေအဖြစ် တစ်ဆင်းတည်းဆင်းတယ်..

   ဆည်တဲ့ကန်သင်းမရှိမှတော့..မထိန်းနိုင်..မသိမ်းနိုင်..။

* ယိမ်းယိုင်လုလုနဲ့ အတ္တတစ်ခုသာအားပြုထားတဲ့သစ်ပင်ဆီိ

   တစ်နွယ်ငင်အ၀ိဇ္ဇာကြောင့်တစ်စင်ပါလာတဲ့ အပူမ်ား

   လောင်မြိုက်အားကောင်းခဲ့ကြပြီ..။

* တရားရှာ ကိုယ်မှာမတွေ့သမျှ

   လောဘတွေလည်း..ချို..

   ဒေါသတွေလည်း..ချို..

   မောဟတွေလည်း..ချိုလာရဲ့..။

   ငြှိမ်းသူမဲ့တဲ့မီးတောက်တွေကြောင့်

   တစ်ကိုယ်ရေလောင်ကျွမ်းရင်း

   စိမ်းလန်းခြင်းကင်းမဲ့တဲ့သစ်ပင်က

   အဇ္ဈတ္တအခက်အလက်တွေကျွမ်းမြေ့ကျိုးကြေလာခဲ့ပေါ့

   အ၀ိဇ္ဇာရေသောက်မြစ်ကို မဖြိုနိုင်သေးသရွေ့

   ဒီသစ်ပင်ကတငွေ့ငွေ့နဲ့လောင်နေဦးမှာပဲလေ..။

                                         ရတုသစ်

                                      ( 22/9 /2012)