သစၥာကို ဆက္လက္စုိက္ပ်ိဳးျခင္း

   ဆုံေတြ႔ၾကျခင္းရဲ့ အဆုံးသတ္က

တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လို တိုလ်

လမ္းခြဲခ်ိန္   ခဏေလးမွာေတာင္
       အေမွာင္က်သြားတဲ့......  ငါ့ဘ၀ကို       

ဘယ္လို......ရွင္သန္  ထေျမာက္ေစရမွာလဲ?

မင္းေျပာသြားတာေတာ့ လြယ္တယ္
"အေနေ၀းရင္ ေသြးေအးသြားမယ္" ဟုတ္လား

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ သမုဒယၾကိဳးေတြ
တသီတတန္းမို႔ ေယာင္ယမ္းၿပီးမင္းကို ငါ

      အစမ္းခ်စ္ခဲ့တာ  မဟုတ္ဘူးေလ.......
ေမ့ပစ္ဖို႔ခက္ေနတတ္တဲ့   ငါ့ႏွလုံးသားက

တစ္ခါတစ္ရံမဟုတ္ပဲ  

အျမဲတမ္းကိုသတိရေနမိေတာ့

    အလြမ္းနဲ႔ေဆာ့ကစားရခ်ိန္မွာ ေမာဟုိက္လာတယ္...။
မင္း  ဘာေၾကာင့္ ?
   ကတိုက္ကရိုက္ ေျပးထြက္သြားတာလဲ  ?

ေဆြးေျမ့ျခင္း ခရီးၾကမ္းမ်ားကို
ငါ..အပန္းတၾကီး ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔

မင္းဖန္ဆင္းထားခဲ့ေပါ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  ငါ့ဘက္က ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤပါပဲ

မင္းရက္စက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုရင္လဲ
ရက္စက္ခံလိုက္ရမွန္း မသိရေလာက္ေအာင္

ခပ္ညံ့ညံ့   ႏွလုံးသားက
အမုန္းတရားကို  မ်က္ကြယ္ျပဳရင္း 

အလြမ္းသီခ်င္းေတြ  အထပ္ထပ္ဆိုလို႔

အခ်စ္အတြက္.....ငိုခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔...

သစၥာေတြ မအိုေအာင္

ဆက္လက္ စိုက္ပ်ိဳးရွင္သန္ေနဦးမယ္.........။

 

ရတုသစ္

(15/3/2011)