ရာဇ၀င်ကို...အလေးပြုမယ့်အချိန်

*ကဗျာတစ်ပုဒ်နဲ့...အိပ်စက်ရင်း...

  ကဗျာတစ်ပုဒ်ရဲ့...အိပ်မက်ထဲထိ...

  နက်ရှိုင်းစွာ...တိုး၀င်မိပေါ့...

  "ခံစားချက်..ပျော့ရင်...ရသ သိပ်မပေါ်မှန်း."..

  မျက်ကန်းတစ္ဆေမကြောက်...ယုံခဲ့တယ်...။

*ကဗျာတစ်ပုဒ်အတွက်...လမ်းလျှောက်ရင်း..

  ကဗျာတစ်ပုဒ်နဲ့...လမ်းပျောက်ခဲ့...

  ကြယ်ရောင်အောက်က...သက်ပြင်းချသံတွေ...

  တွားသွားလာနေပေါ့...တရွေ့ရွေ့...

  မမေ့တတ်တဲ့ ရင်ဘတ်ကို...

  အလွမ်းနဲ့ ကြက်ခြေခတ်ထားမိ...။

*ကဗျာတစ်ပုဒ်မှ...ထွက်ခွာ.

  ကဗျာတစ်ပုဒ်နောက်...အရိပ်ပမာ လိုက်သွား...

  ၀ိုးတဝါး ညတွေက ရှည်ကြာတတ်တာ...

  သင်ခန်းစာအဖြစ်...မှတ်သားခဲ့ရ...

  လ, သွားလမ်းပျောက်တဲ့...ညဆိုးတွေ...

  ဘယ် အင်အားမျိုးနဲ့...အလဲထိုးရမလဲ..?..။

*ကဗျာတစ်ပုဒ်ရဲ့...အတိမ် းအနက်ကို...

  ကဗျာတစ်ပုဒ်နဲ့...တွက်ချက်ကြည့်...

  ကျိန်စာမိနေတဲ့...စွဲလမ်းမှုတရား က...

  ပါးပါးချင်း...လှီးထုတ်ရ ခက်နေခဲ့...

  အသက်ဆုံးချင်...ဆုံးပါစေတော့...

  စိတ် ဒုန်းဒုန်းချပြီး ...ကမ်းလင့်မယ်...။

*ကဗျာတစ်ပုဒ်ကြောင့်...ကျန်ရစ်...

  ကဗျာတစ်ပုဒ်နဲ့...ရန်ဖြစ်ရင်း...

  ပျိုမြစ်ခြင်းတွေ...ဆိတ်သုဉ်းမှ...

  ဒုန်းဒုန်းချမိတဲ့...ဆုံံးဖြတ်ချက်...

  အနားသတ်...မသေချာသေးပေမဲ့

  မြေကမ္ဘာ အတွင်းမှာ...ရှင်သန်ခြင်း ကဗျာတစ်ပုဒ်...

  ရေးထုတ်ချန်ထားရစ်ခဲ့ နိုင်ရင်...

  ငါ့ ရာဇ၀င်ကို...ငါ...

  အလေးပြုနိုင်ပါတယ်...။

             

                                      ရတုသစ်

                  (10/9/2012----10း25 PM)