ခူးဆွတ်ချိန်လွန်ကာမှ
ဒီအလွမ်းက မပျိုးဘဲ ပွင့်လာခဲ့ပေါ့
ခြေရာမခံချင်တဲ့စိတ်ကို တိတ်တိတ်ကလေး
အိပ်ဆေးခပ်ထားလိုက်တယ်
မသိဆိုးဝါးတဲ့ အိပ်မက်မြစ်ထဲမှာ
အလွမ်းဟာရေစီးနဲ့အတူ လူးလူးလွန့်လွန့် ။
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် တိုးတိုက်မှုတဒင်္ဂ
ကွယ်၀ှက်မရတဲ့ အလွမ်းက တွန်သံပေးခဲ့ ၀ဲဘက်ရင်အုံမှာ ။
အိပ်ရေးပျက်တာ ဆန်းပါသလား
အလွမ်းမဲ့အိပ်ပျက်မှုမှာ
အဓိပ္ပါယ်ရှာမရခဲ့ လေးလေးနက်နက် ။
မာယာမပါတဲ့သတိရမှုဖြတ်စများအမျှင်တန်းခဲ့ပေါ့
ဖြူစင်တဲ့အလွမ်းလို့သတ်မှတ်ချက်ကိုယ်တိုင်ချမိ
ကန့်သတ်ချက်ဆိုတာရင်ခုန်သံကို ခါးသီးစေသတဲ့
ရေခြားမြေခြားမှာရင်ဘတ်နဲ့တဲ့တဲ့လူတစ်ယောက်
အလွမ်း၀တ်မှုန်သောက်နေခဲ့ ညနက်ထဲမှာ ။
အေးခဲဆောင်းည မြည်တမ်းခြင်း လင်္ကာထဲ
အသည်းကို တေယာ လုပ်ပြီးထိုးလိုက်ရဲ့
သောင်းတိုက်မှာ ပဲ့တင်မထပ်လဲနေပါစေ
လွမ်းစေသူတစ်ယောက်သိရုံ ဒီအလွမ်းက
ဆောင်းညနဲ့ အတူ သို၀ှက်ထားရပေါ့ ။
ညရဲ့ချော့မြှူသံထဲ အလွမ်းတွေစွန်းထင်းပေကျံခဲ့
ရင်ခုန်ဖက်မဲ့ ရင်ကိုမှ တမ်းတစိတ်ဖိတ်စင်တယ်။
တိတ်တဆိတ်လေးပါပဲ
သဲ့သဲ့လေးကြားလိုက်မိ
ဆောင်းညလက်ခတ်သံပေါ့ ။
''နက္ခတ်ငြိတဲ့အလွမ်းမှာ ဖြေစရာ နတ္ထိ
''အဆိပ်မရှိတဲ့အလွမ်းမှာ ဖြေဆေးမသိ"
အဲဒီ.. သင်ခန်းစာ
ဘယ်မှကျ ကျန်ခဲ့မှန်း
ဒိုင်ယာရီမှတ်တမ်းက အိုးတိုးအမ်းတမ်းမေ့နေတယ် ။
ရတုသစ်
( 20/12/2012==12:28 AM)
1 comment:
ကဗ်ာေလးရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို အေသအခ်ာဖမ္းယူၾကည့္ေသာ္လည္းဘယ္သူလဲ ဟုမမွန္းဆႏိုင္ပါေၾကာင္း အဲေလ ေယာင္လို႕ ဒီလိုေရးႏိုင္မည့္သူဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထင္မိ၍ စိတ္အားငယ္သြားပါေၾကာင္း အားက်တယ္ ေရးတဲ့ ပံုစံကို
(ျပထားတဲ့ ပံုေလးက ဘယ္သူပါလိမ့္လို႕ ေတြးခ်င့္မိစရာေလး
:P )
Post a Comment