ဟဲ မိခြင်းအကြောင်း

အလွဲတွေ တောထနေတဲ့လူများ

မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ခွင့်ရတုန်း

ကျုပ်မပြုံးရင် ကျုပ်အရှုံးပေါ့

ဘယ်တုံးခုန်ခုန် မတိုက်မိအောင်ခုန်နိုင်ခြင်းသည်သာ

အနုပညာ ။

ကိုယ့်အစာကိုယ်ချေနိုင်ပြီဆို

အစာကြေဆေးအကြောင်းတွေးဖို့မလို

ကဲ ...ဘယ်လိုလဲ

အလွဲတွေမြင်လို့ကျုပ် ``ဟဲ တာ

မလွံပါဘူး ။ 

ရတုသစ်

၂၄၀၆၂၀၁၃

10 :50 :AM

အိမ်ပြန်ချင်တဲ့အခါ

မိုးရွာထဲလွှတ်တင်မိတဲ့စွန်ကလေးလို

တစ်ကိုယ်စာလုံခြုံမှုပျောက်ဆုံးခဲ့

ဘယ်လောက်မြှင့်မြှင့်မမြင့်နိုင်တဲ့စိတ်နဲ့

အရိပ်ရှာရင်း မိုးမိရင်းဖြစ်ရ

ခလုတ်ထိမှ ``တ" ရမယ့်အချိန်စောင့်ရမလားမေမေ

ကျွန်တော့်ရှာဖွေခြင်းခရီးစဉ်ထဲ

ဒဏ်ရာတွေပဲများလာတယ်။

အများချိုတိုင်းလိုက်မချိုနိုင်တဲ့အခါ

ကျွန်တော်သာ ခံတွင်းပျက်သူဖြစ်ခဲ့ရ

အပြောကျယ်သလောက်

အကျယ်ပြောတတ်တဲ့လောကမှာ

အမေ့သားက လှောင်ပိတ်မွန်းကြပ်လို့

နှလုံးအားချို့တဲ့နေတဲ့ရပ်ဝန်းများသာ

ကျွန်တော့်ခရီးသွားရာဖြစ်နေသလား

တစ်ခါတစ်ခါသံသယစိတ်ထွားမိရဲ့ ။

သဘောတရားတွေဒွိဟဖြစ်တဲ့အခါ

ကြင်နာစိတ်ကိုမခံစားမိတဲ့အခါ

မာယာလှည့်ကွက်ကိုချွတ်နင်းမိတဲ့အခါ

ဝရံတာလေးနံဘေး

မေမေပေးခဲ့တဲ့သြဝါဒတွေနဲ့အားဖြည့်ရ

လောကကြီးက မမှားဘူးဆိုတာ လက်ခံနိုင်ဖို့

အဝေးကိုပြန်ပြန်ပို့နေရတဲ့စိတ်ကူးများ

ဘယ်အချိန်ပြန်အားပြည့်မလဲ

ဝေခွဲစိတ်ဖြာမရနိုင်တိုင်း

အမေ့ရဲ့အနန္တတံတိုင်းကြီးဆီသာ

မသက်သာမှုတွေပို့လွှတ်မိ

ကျွန်တော့်အတိဒုက္ခတွေ....။ ။

ရတုသစ်

24/06/2013

စတင်ဖွင့်လှစ်ကြောင်းကြေညာခြင်း

ငါကြိုက်ပြီး သူများတွေ မကြိုက်တဲ့ကဗျာ

ငါမကြိုက်ဘဲ သူများတွေ ကြိုက်တဲ့ကဗျာ

ငါလည်းမကြိုက် သူများတွေလည်း မကြိုက်တဲ့ကဗျာ

ဘာမှ တွေးမနေတော့ဘူး

ဟူးခနဲ

သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ချက်ဆွဲတယ်

ကပျာကယာနဲ့

တွေးလက်စကို အားကုန်လွှဲပစ်လိုက်တယ်

ကဗျာဟာ

ဗလာနယ်က လာတဲ့အကြောင်း

ကြေညာမောင်းခတ်သံပြန်လာခဲ့

ငါ...

ကဗျာရေးတော့မယ် ။ ။

ရတုသစ်

27062013

3:35PM

လောကပုစ္ဆာထဲမှာ သူရယ်ငါရယမရယ်နိုင်ခဲ့ကြဘူး

သူသိမယ်ထင်ထားတဲ့နှလုံးထွင်းအက္ခရာတွေ

အသံဖြစ်အောင်မပြောင်းနိုင်ခဲ့တာတစ်ခုပဲ

ငါ့မှာ

နောက်ဆံကြိုးဆွဲတင်းခံထားရ

ဘဝကို

ကဗျာထဲထည့်ထည့်မပြောတော့ဘူး ။

နားလည်မှုချင်းကူးလူးဆက်သွယ်ဖို့

ငါတို့မှာ

ဂျီတောခ် လောက်နဲ့မရတော့ဘူး

ဇူကာဘာ့ခ်ရဲ့

မျက်နှာစာအုပ်နဲ့လည်းမပြည့်စုံတော့ဘူး

ဂရေဟမ်ဘဲလ်ရဲ့

တီထွင်မှုနဲ့လည်းမလုံလောက်တော့ဘူး ။

သူ့လက်ထိပ်ဖျားကလေးတွေ

လမ်းသလားခဲ့တဲ့ကီးဘုတ်ခလုတ်တွေထဲ

ငါ့နားလည်ခြင်းတွေအက်ကွဲကုန်သလား

ဝေဝါးတုန်း

ငါနှိပ်မိသွားတဲ့နံပါတ်တစ်ခုရဲ့တုံ့ပြန်မှုမှာ

သူ့အသံအစစ်ကိုမမြင်ခဲ့ရ

ဘဝအမှန်ကိုပြသဖို့

ကြားခံနယ်တွေ ခရီးကြမ်းကုန်ပြီ ။

ကြောင်အမ်းငေးရီနေတဲ့မျက်လုံးတွေ

ရှာဖွေစရာမရှိတော့တဲ့အတိုင်း

ရှိနေတဲ့မရှိခြင်းတွေဆီပဲ

တံတိုင်းမရှိ နံရံမရှိ ငုပ်လျှိုးသွားကြ

ဖွင့်ဟချိန်စောင့်မိတဲ့ရင်ဘတ်ကြီးသာ

အမြုံနာထူပြောခဲ့ပေါ့ ။

သဘောထားမတူခြင်းတွေ တူညီနေတာတစ်ခုနဲ့

အနာဂတ်ကိုဘယ်လိုပြုစုရမလဲ

အဖြေတစ်ခုထက်မကရှိနေနိုင်တာကိုက

လောကပုစၦာ မဟုတ္လား ။

သူ စွန့်ပစ်မသွားခင်

ငါ ထွက်ခွာလိုက်ရမလား

ရင်ဘတ်ထဲ အတွင်းအားပျောက်နေပေါ့

``တစ်နေ့တော့ မေ့မှာပါတဲ့

ဘယ်လိုခွါချချ

ဒီ အမာရွတ် ကွာမကျတော့တာခက်တယ် ။

ရတုသစ်

၂၈၀၆၂၀၁၃

နေ့ ၂ : ၁၅ နာရီ

တစ်မျက်နှာအလွမ်း

စိတ်တောင်ပံတစ်ချက်ခါလိုက်တိုင်း

အတိတ်တွေ

အပြိုင်းအရိုင်းပြိုကျလာခဲ့ ညှိမရတဲ့မျဉ်းကိုမှ

ငါတို့က ပြိုင်ပြေးမိခဲ့ကြ

ဘယ်သူမှ မနိုင်ပါဘူး

မင်းပါးပြင်မျက်ရည်လူးတိုင်း

ငါ့ရင်မှာမုန်တိုင်းထန်ခဲ့ပေါ့

တကယ်ပါ

ငါတို့ဟာ ကံကြမ္မာကို ကိုးစားရင်း

ကံကြမ္မာရဲ့ကစားစရာတွေဖြစ်ခဲ့တယ်

မေ့ပစ်ဖို့မတောင်းဆိုဘူး

ခွင့်မတောင်းဘဲ ထွက်ခွါသွားရင်တောင်

သရုပ်ဆောင်မာယာမပါတဲ့ အလွမ်းနဲ့

ငါ တစ်ယောက်တည်း မှောင်ခဲ့မယ် ။

ရတုသစ်

၂၉-၀၆-၂၀၁၃

မနက် ၂ နာရီ ၄၀မိနစ်

လေနေတဲ့လေထဲမှာ ငါ့အလွမ်းတွေပျံသန်းခွင့်ပျောက်နေတယ်

Networks error ပြနေတဲ့ကွန်ယက်ထဲ

ကြုံရာကျပန်းလှမ်းချိတ်ဆက်နေရတာ Wi-Fi Free ကဖီးလေးတောင်

အားနာနေလောက််ပြီ

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပို့လွှတ်နေတဲ့ Message တွေ

Sending......မှာပဲ လေခိုသွားကြပေါ့

ငါတို့အချစ်က Connection ကျသွားသလား

``သိကြားစေ သက်သေညွှန်းခွင့် မရှိတော့တဲ့အခါ

ငါ့အရာရာတွေဟာ

တစ်ကိုယ်ရေဗလာထဲ ပျောက်ကျန်ခဲ့

မနက်ဖြန်တွေကိုနောက်ချန်ထားလို့ရရင်

သိပ်ကောင်းမှာပဲ

အတိတ်ဟောင်းလေးနဲ့ငါလွမ်းနေရစ်ပါရစေ

Connection ရေ...

သူအဆင်ပြေဖို့ ငါ့မေတ္တာပို့လွှတ်တဲ့အခါ

တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်တော့ကောင်းပေးပါ ။

ရတုသစ်

30062013

10:45pm

သူ..မသိရင်

ငါမပျော်ဘူးဆိုတာ

သူမသိရင်

ငါပျော်နေမိမှာပါ ။

ငါရယ်သံများအောက်ခြေမှာ

ကြေကွဲမှုတွေပါတဲ့အကြောင်း

သူမသိရင်

ငါ ကြည်နူးမိမှာပါ ။

ငါ့ကိုယ်ငါအိပ်မက်တာထက်

သူ့အတွက်မက်ရတဲ့အိပ်မက်ကိုပဲ

နှစ်သက်မိတဲ့အကြောင်းကို

ဇာတ်လမ်းဟောင်းလေးထဲ ချန်မထားရက်ခဲ့

ငါ့ အသက်ရှင်မှုမှာ

အလွမ်းတွေနဲ့ပဲဆက်နွယ်ထားရ

ဒီ ဘဝ ဘယ်ကာလာနဲ့ဆိုးလို့မှ

အရောင်မပြောင်းတော့ဘူး။

 

ရတုသစ်

လျှာလည်အောင်ရှာနေရတဲ့ရှာဖွေရေးလျှာများ

သံသရာထဲသံသယအထပ်ထပ်နဲ့ကျွန်တော်တို့

ရှာလေ ဝေးလေ လိုက်တမ်းပြေးတမ်းကစားပွဲမှာ

မိုးမျှော်တေးကိုဆိုတယ်၊ မိုးခြိမ်းသံကြားချင်ကြားရမယ် မသနားဘူး ကိုယ့်ကိုယ်ကို၊ ကျွန်တော်တို့ဟာအတ္တဝင်ကစွပ်ကောင်တွေ

အမြှောင်မယားတစ်ယောက်ရဲ့နာကျင်မှုမျိုးနဲ့ဘယ်ရွေ့ဘယ်မျှ

ကိုယ့်ဘဝကိုယ်ဘယ်နှခါနာကြည်းဘူးပြီလဲ

ရေသွန်ခံရပြီးကိုယ်တိုင်မသောက်သုံးရတဲ့သဲတွေလိုပွယောင်းပေါ့သွပ်ခဲ့ရ

ပက်လက်လှန်တံတွေးထွေးရတာဘယ်လောက်ကောင်းတဲ့မှော်ဝင်မှုမျိုးလဲ

သူများမကောင်းကြောင်းပြောပြီး အာလူးမစားဘူး

ကိုယ့်မကောင်းကြောင်းကိုယ်ပြောပြီးမသူတော်လုပ်မယ်

ဒုက္ခနားနီးလို့ဒုက္ခသည်ဖြစ်ခဲ့ရတာမျိုးမှမဟုတ်ဘဲ

``စကတည်းက ယဉ်သကိုဟန်နဲ့ဘဝထဲဒုက္ခတွေငြိမ့်ငြောင်းနေကြရဲ့

အလှည့်အပြောင်းများသလောက်အပြောင်းအလဲမဖြစ်တဲ့အခါ

ကျွန်တော်တို့လျှာတွေပဲ အော်တိုအိုဗာတိုင်နဲ့ထက်မြစူးရှလို့

ဘယ်သူမှသွေးပေးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး၊သေချာတယ်

သံသယတွေနဲ့လက်ပွန်းတတီးဖြစ်ချိန်အတိုင်းအဆအတိုင်း

မှိုင်းမိနေတဲ့ဦးနှောက်ကြီးအပျက်ကြီးတွေစေစားရာ

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ဖျက်ဖို့သံချေးမတက်သေးတဲ့လျှာများ

ဖြတ်ချခုတ်ပိုင်းစရာလိုက်ရှာနေကြတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ထဲ

ကျွန်တော်တို့လျှာတွေလည်းရှာဖွေရေးခရီးစဉ်မှာလျှာမလည်သရွေ့ရှာနေကြရတယ် ။ ။

ရတုသစ်

၀၂၀၇၂၀၁၃

ည၈နာရီ ၃၅မိနစ်

ခြိုးခြံမိတဲ့ ည

ဒီနေ့ညလည်းမနေ့ကလို

အမှောင်အိုအိုတွေခေါ်လာဦးမလား

လမင်းကိုအားနာလို့

ကြယ်တွေကိုမော့ကြည့်ဖြစ်မှာမဟုတ်သေးဘူး

အရုဏ်ဦးမှာ

ငါ့မြင်လွှာ သဲကွဲရင်တော်ပြီ ။

 

ရတုသစ်

ဆုမတောင်းဖြစ်တဲ့ ည

ဒီည

တစ်လောကလုံး အိပ်စက်ပေးရင်ကောင်းမှာပဲ

ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ရိုးသားခြင်းမျိုးနဲ့

ဝှက်ဖဲတွေ အချိုးကျဖွင့်ဖတ်နေတယ်

ဘယ်လိုတမ်းမက်မှုမျိုးဆီ ဦးတည်ရမလဲ

ကုတ်မရတဲ့ဝဲနဲ့ ညှီတစို့စို့ဟာ

အတွင်းပုပ်နာ ။

ခန္ဓာအကြောင်း မတွေးသေးဘူး

သစ္စာအကြောင်း မဆွေးနွေးဘူး

ရေးတေးတေးလေးအတိုင်း တွေးရင်းငေးလို့

ငါတို့ကျော်ချခဲ့တဲ့သင်ခန်းစာမှာ

အရေးပါတာတွေကျန်ရစ်သလား

ငါတို့ဟာ...

အဖြေမှားလာတဲ့ကျောင်းသားလေးတွေဖြစ်တယ် ။

တစ်ရစ်ချင်း

ညှို့သွင်းခံလိုက်ရတဲ့ ဝင်္ကပါထဲ

လမ်းမှန်ကိုလည်း မရှာနိုင်သေးဘူး ။

ပဒိုင်းဆူးကို ရဲရဲဆုပ်ရင်း

အမှောင်တွေ စီးချင်းထိုးနေတဲ့ကမ္ဘာမှာ

"ငါပြဿနာ"ကိုညှိနှိုင်းနိုင်စေဖို့

ကြယ်တချို့ ကြွေတာတောင်

ငေးယောင်ယောင်လေးပဲကြည့်ဖြစ်ခဲ့

နွံနစ်နေရာက...ငါ

ဆုတောင်းသံတွေ ပွင့်အာလွှင့်ထုတ်လို့မရ

ဒီညလည်း

အမှောင်ဝတ်ရုံပဲ ထည်လဲဝတ်ဖြစ်မှာ သေချာတယ် ။

ရတုသစ်

၀၇၀၇၂၀၁၃

ည၇နာရီ၁၀ မိနစ်

(တနင်္ဂနွေကဗျာမြေသား)

ငါမန္တလေးမှာနေတယ်

တောက်တစ်ချက်ခေါက်ရုံနဲ့

ကမ္ဘာအက်မသွားဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်ကိုယ့်လူ

ကိုယ့်အပူနဲ့ကိုယ် ထူနေကျသူချင်း

မင်းကဘာကောင်မို့ အာချောင်နေတာလဲ

မြင်မြင်ရာမမဲချင်လို့ ငါ့ကိုယ်ငါသတိပေးထားတာ

အာပလာတွေတော့ လာမလုပ်နဲ့

ရုတ်ရုတ်ဆို ဒီတိုင်းငြိမ်နေမှာမဟုတ်ဘူး

စောက်ရူးအထာတွေ လာလာမပြစမ်းနဲ့

ကြမ်းကြဟေ့ဆိုရင်ထွက်ခဲ့

မင်း မျက်ခွက်မစုတ်ဘူးကြိုက်သလိုပြော

ငါတေကာ မကောချင်လို့ဇက်သပ်ထားတာ

ဘယ့်နှယ်ကွာ အရေးမပါတာ

မင်း ဘာသာ ဘာကောင်လဲ အရင်ပြန်စစ်ဦး

ပြီးတော့မှ ဝုန်းဒိုင်းကြဲတယ်မပြောနဲ့

ငါ့သေဘာ ငါ့ဆန္ဒ

ငါ့စိတ်တိုင်းကျသလိုနေခွင့်ရှိတယ်

မင်းအသိလေးတစ်ထွာတစ်မိုက်နဲ့

ငါ့ကို လာမတိုက်ခိုက်နဲ့ကိုယ့်လူ

သဘောတူတယ်ဆိုအပြင်မှာတွေ့မယ်

အေး...

မင်းမေ့နေမှာစိုးလို့ပြောလိုက်မယ်

ငါ မန္တလေးမှာနေတယ် ။

ရတုသစ်